9
9
Rys. 8.8. Schemat atomizera płomieniowego: 1 — nebulizer,
2 — kapilara zasysająca roztwór próbki, 3 — doprowadzenie gazu nebulizującego, 4 — aerozol,
5 — powierzchnia rozpryskowa,
6 — doprowadzenie gazu utleniającego, 7 — doprowadzenie gazu palnego, 8 — palnik szczelinowy, 9 — płomień
(MA) ciało stałe -* (MA) ciecz -► (MA) para ( c) Veakcja dysocjacji termicznej (MA) para -> M gaz + A gaz
d) reakcja jonizacji M<?=>M+ + e-
e) reakcja wzbudzenia (MA) para -* M* + A*
f) reakcje syntezy
M + O MO M + H20 -> MO + H2 M + OH -> MOH MO + C02 -» MC03
Podstawową reakcją dostarczającą wolnych atomów zdolnych do absorpcji promieniowania jest reakcja c), czyli reakcja dysocjacji termicznej. Inne procesy, takie jak reakcja jonizacji; wzbudzenia czy syntezy, należą do reakcji przeszkadzających, zmniejszają bowiem liczbę wolnych atomów. \Qysocjacja termiczna soli jest zależna od temperatury płomienia, a wydajność reakcji rośnie wykładniczo ze wzrostem temperatury. Konieczne jest zróżnicowanie temperatury płomienia dla różnych pierwiastków.
W przypadku pierwiastków, które tworzą w płomieniu trwałe tlenki lub wodorotlenki, konieczne jest stosowanie płomienia redukującego z użyciem jako gazu utleniającego podtlenku azotu. Acetylen z powietrzem spala się w myśl reakcji:
C2H2 + 202 + N2 N2 + H20 + CO + C02 (8.13)
152