Zadaniem monochromatora jest spektralny rozkład promieniowania elektromagnetycznego, które przeszło przez atomizer. Monochromator musi skierować przez szczelinę wyjściową do detektora tylko linię rezonansową, która jest absorbowana przez atomy w atomizerze. Pozostałe długości fali winny być wyeliminowane. Spektrometry AA są budowane na zakres od 193,7 do 852,1 nm. Funkcję monochromatora pełnią układy siatkowe typu Eberta lub Czernego —Turnera (patrz p. 7.1).
Do pomiaru natężenia promieniowania w AAS służą fotopowielacze. Wytworzony w fotopowielaczu sygnał elektryczny jest wzmacniany i w postaci analogowej, lub po przetworzeniu do postaci cyfrowej, jest przekazywany do miernika.
Współczesne spektrometry AA mają wbudowany układ minikomputerowy lub są sprzężone z komputerem. Komputery pełnią w układzie różne funkcje, w tym:
• sterują pomiarem, dobierając optymalne parametry;
• obliczają i rejestrują wyniki pomiarowe;
• dokonują obróbki statystycznej wyników pomiarowych;
• magazynują dane w pamięci;
• mają zaprogramowane w pamięci procedury oznaczeń wszystkich atomów analizowanych metodą AAS.
8.2.3. Analiza ilościowa metodą AAS
Podstawą ilościowych oznaczeń metodą AAS jest fakt, że absorpcja promieniowania zależy od liczby wolnych atomów w środowisku absorbującym, a liczba ta zależy od całkowitego stężenia analizowanego pierwiastka w próbce. W analizie ilościowej wykorzystuje się równanie przedstawiające prostoliniową zależność absorbancji A od stężenia analizowanego pierwiastka w próbce [równ. (8.12)]:
A = (£A)max rcb
Metoda AAS jfest typową metodą porównawczą, dlatego metodyka oznaczeń jest oparta na trzech znanych sposobach postępowania (rozdział 2):
• metodzie krzywej wzorcowej, ’
• metodzie dodawania wzorca,
• metodzie wzorca wewnętrznego.
156