^Ag/AgCl — -^Ag/AgCl--1° aC\ ~ (10.18)
Zatem w roztworze o stałej aktywności jonów chlorkowych potencjał tej elektrody ma wartość stałą i elektroda ta może pełnić funkcję elektrody odniesienia. Buduje się w tym celu półogniwo z przenoszeniem, w którym elektrolitem jest roztwór KC1 o stężeniu w granicach 0,1 — 3,0 mol-dm-3. Do roztworu KC1 dodaje się niewielką ilość AgCl, aby przeciwdziałać rozpuszczaniu chlorku srebra pokrywającego drut srebrny. Przy badaniu roztworów tworzących z Ag+ nierozpuszczalne osady (np. S2-, Br"), a także przy oznaczeniach Ag+ lub Cl~ są stosowane elektrody chlorosrebrowe z podwójnym kluczem elektrolitycznym. Jako drugi, bardziej zewnętrzny elektrolit, można stosować, nie wpływający na elektrodę wskaźnikową i nie reagujący z jonami w badanym roztworze, obojętny elektrolit o mniej więcej jednakowych liczbach przenoszenia kationu i anionu, np. KN03, NH4N03. Elektrody takie można wytworzyć w laboratorium, są też dostępne w handlu. Schematycznie półogniwo chlorosrebrowe z podwójnym kluczem można zapisać:
Ag|AgCl|0,l mol• dm-3 KC1||1 mol-dm-3 KN03|| (10.19)
Elektrodę porównawczą chlorosrebrową z podwójnym kluczem elektrolitycznym przedstawiono na rys. 10.3
Rys. 10.3. Elektroda chlorosrebrową z podwójnym kluczem
182