294 Rozdział 18
genów i genotypów nie zmieni się w następnych pokoleniach, o ile nie wystąpią czynniki naruszające równowagę genetyczną.
Podobnie postępujemy w przypadku kodominacji alleli. Allele genu grup krwi MN u człowieka znajdują się na chromosomie 2 i są w stosunku do siebie kodo-minujące, dlatego heterozygota ma odrębny fenotyp, który łatwo można zidentyfikować. Oto przykład:
Przebadana populacja białych Amerykanów liczy 1000 osób, wśród nich znaleziono:
357 osób MM (714 alleli MM)
485 osób MN (485 alleli MM i 485 alleli MN)
158 osób NN (316 alleli MN)
Wyliczenia częstości genotypów:
fMM = 0,36 £_. = 0,48 f =0,16
i częstości alleli MM=p i MN = q wynoszą odpowiednio: p= (714 + 485) : 2000 = 0,5995 ~ 0,6 q = (316 + 485) : 2000 = 0,4005 a 0,4
( zęstość alleli MMi Mvjest różna w różnych populacjach i tak na przykład u australijskich Aborygenów wynosi p-0,178, q= 0,822, stąd:
fMM = (0,178)2= 0,0317
fMN = 2 x 0,178 x 0,822 = 0,2926
fNN = (0,822)2 = 0,676
Grupy krwi |
Udział grup krwi w populacji (%) | |
białych Amerykanów |
Aborygenów | |
MM |
36 |
3 |
MN |
48 |
29 |
NN |
16 |
68 |
Jak widać częstość genotypów grup krwi MN w populacji Aborygenów jest zupełnie inna niż w populacji białych Amerykanów.
W przypadku alleli autosomalnych, licząc częstości genotypów w populacji, nie musimy uwzględniać płci, ponieważ zarówno samiec, jak i samica mają po dwa allele danego genu. Sytuacja wygląda inaczej, gdy analizujemy cechy sprzężone z płcią, wówczas u płci homogametycznej (XX) mamy 2 allele, u płci heteroga-netycznej (XY) tylko 1 allel.
Płeć homogametyczna może mieć trzy genotypy, XAX/I, XAXa lub X"X". W populacji zrównoważonej częstość genotypów u osobników płci homozygotycz-nej będzie taka sama, jak przy allelach autosomalnych, czyli fAA = p2, f)u = 2/></,
f =q\
aa 1
Płeć heterogametyczna może mieć tylko dwa genotypy pod względem genu zlokalizowanego na chromosomie X, allel dominujący lub allel recesywny (np. X 'Y lub XaY). Częstości genotypów u osobników płci heterozygotycznej nic będą zgodne z rozkładem dwumianu, lecz odpowiadają częstościom odpowiednich alleli.
Wynika z tego, że u płci heterogametycznej:
- częstość allelu A = częstości genotypu X4Y,
- częstość allelu a = częstości genotypu X"Y.
Cechą sprzężoną z płcią u ludzi jest daltonizm, częstość genu d warunkującego tę cechę w populacji wynosi średnio q = 0,08, zatemp= 1 - 0,08 = 0,92.
- u kobiet (płeć homozygotyczna), możliwe są 3 genotypy:
XDXD zdrowe z częstością
p2 = 0,922 = 0,84 64 (84,64%)
XDXd zdrowe nosicielki z częstością 2W = 2 x 0,92 x 0,08 = 0,1472 (14,72%)
XdXd daltonistki z częstością
q2 = 0,082 = 0,0064 (0,64%)
- u mężczyzn (płeć heterozygotyczna), występują 2 genotypy:
XDY zdrowi z częstością p = 0,92 (92%)
XdY daltoniści z częstością q = 0,08 (8%)
W populacji ludzkiej daltonizm występuje u 8% mężczyzn i 0,64% kobiet. Jeśli odniesiemy to do grupy 10 000 osób, daltonizm pojawi się u 64 kobiet i aż. u 800 mężczyzn.