256 6. Podejście dynamiczne do zarr»t.-.».na przod»ięb«ontwsn
dynacyjny” - nieodzowne się staje wdrożenie myślenia procesami”, tj. w kategoriach powiązanych z sobą czynności, które swym przebiegiem przecinają (poziomo bądź skośnie) struktury organizacyjne (zob. rys. 28).
Rys. 28. Poprzeczny charakter nowoczesnych koncepcji zarządzania
Podejście procesowe (proccsualne) wykorzystywane głównie w ramach con-trollingu, reengineeringu czy logistykiłJ, integrując takie kryteria/parametry, jak czas, jakość i koszty, stanowi swego rodzaju „klucz", który pozwala na osiągnięae wielowymiarowych efektów strategicznych, w tym przewagi konkurencyjnej na rynku.
Koncepcje przekrojowe dają możliwość kreowania celów, co polega również na oferowaniu korzyści odpowiadających oczekiwaniom różnych grup interesów,
M W owco mniejszym zakresie podejłcie to wykorzystują koncepcje „odchudzonego" zarządzania oraz kompleksowego zarządzania jakoiaą, wyminie) forsując koncentracją odpowiednio ns wymiarze kosztów bądi jak oka tj. klientów, pracowników i właścicieli, zwiększając tym samym szanse na długofalowy rozwój.
Implikowane myśleniem całościowym dążenie w ramach zintegrowanego zarządzania przedsiębiorstwem do:
• integracji działań (znajdujące wyraz w pracy zespołowej).
• decentralizacji (przemieszczania decyzji do miejsc ich wykonywania),
• skracania dróg przepływów informacyjnych (związanego ze spłaszczaniem struktury organizacyjnej),
• upowszechnienia się nacechowanego zaufaniem partnerstwa zaangażowanych pracowników przedsiębiorstwa,
sprzyja innowacyjności, kreuje entuzjazm do pracy, pomaga też przezwyciężać konflikty i sprzeczności pojawiające się w toku bieżącego funkcjonowania firmy, a także na etapie formułowania jej kierunków rozwoju.
Przekrojowe koncepcje zarządzania przedsiębiorstwem, jako wynik lansowania nowych (świeżych) podejść, mających zapewnić skuteczność zarządzania w warunkach turbulencji, same podlegają określonej dynamice, co objawia się np. ich relatywnie krótką żywotnością,J.
W sensie wdrożeniowym koncepcje te wiążą się z koniecznością wprowadzenia w sposób ewolucyjny bądź rewolucyjny mniej lub bardziej kompleksowych zmian w organizacji. Należy się spodziewać, iż podjęte ostatnio próby uogólniania oraz zbudowania podstaw teoretycznych procesu zarządzania zmianą 54 będą stanowić metateorię zarówno dla już istniejących, jak i tych, które się dopiero pojawią, przekrojowych koncepcji zarządzania, przyczyniając się zarazem do utrwalenia ich pozycji w spektrum instrumentów zarządzania przedsiębiorstwem.
W przewidywaniach dotyczących tendencji w zarządzaniu w nadchodzących latach coraz wyraźniej akcentuje się, iż kończy się już czas „zarządzania przez wypisywanie recept" i o jego istocie będą przesądzać następujące procesy (por. [6]):
— proces zmiany organizacyjnej,
— proces uczenia się organizacji.
Zmiany bowiem stają się paradygmatem działania organizacji, a umiejętność dostosowywania się przedsiębiorstwa do zmiennych warunków działania staje się niezbędnym warunkiem jego przetrwania i rozwoju. Szansą na uzyskanie przewagi nad konkurencją będzie zdolność organizacji do szybkiego uczenia się. Kluczowa rola przypadnie umiejętnościom pozyskiwania i intensywnego wykorzystania wiedzy jako specyficznego zasobu pozostającego w dyspozycji organizacji [5],
*' Mówi uę wręcz o obowiązujących w zarządzaniu modach i pojawianiu się niejednokrotnie grosikowych form, koocepcj. i zaleceń tzw. nowych proroków zarządzania firmą (por. [4. i. 30-32J> “ Na temat iitoty zarządzania zmianami por. (3).