310 VI Ciągi i szeregi funkcyjne
obliczenia sumy pewnych szeregów liczbowych. Zilustrujemy to przykładami.
PRZYKŁAD 3.2
<r>
a) Szereg £x" jest zbieżny jedynie dla xe(-I,I) (jako szereg
n ’l
geometryczny), a jego suma jest równa S(x) £xn=-p— dla x €(—1,1).
- x
, czyli
Różniczkując len szereg wyraz po wyrazie otrzymujemy
Źnx" '=^r dla xe(-l,I)
W szczególności, przyjmując kolejno x= 1/2, x = -l/2, x = 1/3, mamy:
f O’ on-l A'
n=l
n I
Całkując szereg £xn wyraz po wyTazie otrzymujemy
nl . •
^]|xndx = Jy^-dx dla x €(-lj),
B=l 0
czyli
n»l
Ś^Tx"*'=-x-ln|l-x| dla x e(-l.l).
Ponieważ ten ostatni szereg jest zbieżny także dla x = -l, więc z własności (4) wynika, że ostatnia równość zachodzi na przedziale <-l, 1) Stąd
n*<>
W szczególności dla x — — I otrzymujemy
* / i\n+1
n 1
lnl1-xl=-Ż^i=-Ż^ dla xe<-l,l)
n O
czyli
PRZYKŁAD J.3. Szereg £(-l)V" - £(-x!)" jest szere-
gicm geometrycznym (a = l,q=-x2). Zatem
n 0 ' *■ X
Stąd i z własności (3) o całkowaniu otrzymujemy
nO 1
Ponieważ ten ostatni szereg jest zbieżny również dla x = 1 i x = -1, to z własności (4) wynika, że
Źf-1)"—rx:"-|=arc,gx, xe<-1,1>.
n=0
n O
czyli
4*3 5 7
Szereg taylora, szereg maclaurina załóżmy,
że funkcja f jest klasy C*5 na pewnym otoczeniu U(x0) punktu x0 i niech x należy do tego otoczenia
Szeregiem Taylora funkcji f nazywamy szereg
(3.2)
n!
W szczególności, gdy x0 = 0, szereg
(3.3)
Yi—\ A n!
n 0
nazywamy szeregiem Maclaurina funkcji f.