moda kobieca XXw str86

wąskich i zupełnie krótkich. Koszono wówczas trzy typy peleryn: pelerynę mającą na celu ochrono przed deszczem, kurzeń-, i zimnem, dość długa. ale nie dotykającą ziem: i ukazującą szeroki brzeg sukni, pelerynko zwaną „okrywką", stanowiącą część kostiumu sportowego ; podróżnego, noszonego wiosną lub jesienią, zakładaną na żakiet w dni chłodniejsze (il. 77), oraz pelerynę wieczorową, długą lub krótką, stanowiącą uzupełnienie stroju balowego <51. 78).

rum a

O ile w końcu XIX w. futra noszono włosem do wewnątrz, pokryte z wierzchu aksamitem lub suknem — w początkach XX w. odwraca się je włosem na wierzch (il. 78). Motane stają się wówczas płaszcze łub peleryny 7. szynszyli, karakułów, gronostajów 5 soboli. Podobno w Londynie z powodu koronacji w 1902 r. był wielki popyt na gronostaje: zużyto wówczas jakoby 108 OOO skórek.¹¹ Obok luksusowych futer popularne były płaszcze z pluszu, ozdabiane futrem lub haftem; ciemne noszono w dzień, a jasne wieczorem. Bywały one gładkie albo wygniatane, lśniące lub matowe. Poza tym modne były krótkie żakieciki z futra, sięgające do pasa, z wysokim kołnierzem

Tf. Płaszcz onlobiony dc-KolRłmcm * gipiury. 17. Krd-.:<1< peleryn ku « kołnierzem „4 :.•> l . noszono w rhłod-r.ejue dni. )»J r.