new 99

202 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub

21935

210

Doraźną wytrzymałość na wyboczenie R_w dla smukłości / = 66 (10 <C 1 <C <C /_k) obliczymy ze wzoru Tetmajera

Rw = R₀-Ri'. = 310-1,19-70,5 = 226,5 MPa.

Ponieważ naprężenia ściskające g„=—=■    =34,3 MPa, stąd współ-

F A10

Otrzymaną wartość można uznać za zadowalającą.

Obliczenie nakrętki

Przyjmujemy, że nakrętka zostanie wykonana z brązu BA1032. 'Wysokość nakrętki A obliczymy z warunku nacisków na gwincie według wzoru (6.48)

Przyjmując zgodnie z tablicą 6.1 p_dop — 12 MPa, otrzymujemy

Wymiary zewnętrzne nakrętki ze względu na współpracę z korpusem przyjmujemy konstrukcyjnie o przekroju kwadratowym 24X24.

Obliczenie przekładni zębatej

Moment obrotowy na kole czynnym (zębniku) jest równy momentowi korby. Zakładając siłę napędową na korbie Pic — 30 N i jej ramię R = 180 mm, otrzymujemy wartość tego momentu

M_k = PR = 30 • 180 — 5400 N-mm.

Uwzględniając sprawność przekładni r\ = 0,9 obliczamy przełożenie przekładni

M_s

= 1,75.

8525

M_k>i 5400-0,9    ’ '

Zakładamy liczbę zębów zębnika Z\ — 12 stąd liczba zębów na kole biernym z₂ = zp. — 12-1,75 = 21. Kąt stożka podziałowego zębnika © — = arc tg ——— == arc tg —= 29 45'.

Z9    Z 1

Z obliczeń wytrzymałościowych (których tutaj nie zamieszczono) uzyskano średnie średnice kół Dj = 30,2 mm, D₂ = 52,8 mm oraz siły działające na zębnik: obwodową P₀ = 358 N, promieniową P_r=113 N oraz wzdłużną P_w = 66 N. W obliczeniu przyjęto, że koła będą wykonane z tworzywa sztucznego o nazwie handlowej „Tamoform”.

Obliczenie korby

Przyjęto, że korba wykonana zostanie z pręta o stałym przekroju ze stali St3, dla której można przyjąć dopuszczalne naprężenia zginające przy cyklu wahadłowym k_go = 50 MPa. Schemat obciążenia i założone wymiary korby przedstawiono na rys. 7.60.

Rys. 7.60. Korba podnośnika: a) schemat obciążeń, b) wykres momentów gnących w płaszczyźnie yz, c) wykres momentów gnących w płaszczyźnie xz a = 15, b = 70, c = 60

Z równania równowagi momentów względem punktu A w płaszczyźnie yz mamy

SM _A = P₀a—R_cv(a + b) — P_k(a + b + c) = 0.

Obliczymy składową reakcję w punkcie C

„    P₀ct-P_k(a+b + c)    358-15-30-145

— --—-=-—-— = IZ iN

^v    a + b    85

oraz z równania SP„ = P_Q— R_Au—R_CI)—P_k = 0 składową reakcji w punkcie A

Ra_v = P₀-Rc_V-P,c = 358-12-30 = 316 N.