Obraz
0 (47)

314    KAMIEMMY W5ZECH5WIAT

W swojej autobiografii, Mein Kampf, Hitler potwierdził wagę tego okresu w kształtowaniu jego poglądów.

Jego poglądy nie zrodziły się w próżni. Jednym z jego najbardziej wpływowych mentorów był wiedeński księgarz Ernst Pretzsche. Dr Stein określa Pretzsche jako mężczyznę o złośliwej i nieco lizusowskiej apatycji, któty był fanatykiem niemieckiego mistycyzmu głoszącym nadejście aryjskiej superrasy. Hitler często odwiedzał jego księgarnię i zastawiał u niego książki, gdy potrzebował pieniędzy. Podczas rozmów Pretzsche utwierdzał go w niemieckim mistycyzmie i nakłonił do stosowania halucynogennego narkotyku jako środka służącego osiąganiu mistycznego oświecenia.

Pretzsche był związany z Guido von Listem, któty był członkiem-założycielem i wiodącą postacią loży okultystycznej, która używała w swoich obrżędafk^amiast krzyża swastyki. Zanim oktyto go niesławą i zmuszono do ucieczki z Wiednia, vón List zyskał duże poparcie dla swoich mistycznych prac germańskich. Za\pośredniawem Pretzsche Hitler stał się jednym z jego wyznawców.    /

W zaciszu swojego pokoju w domu noclegowym młody Hitler chłonął artykuły i książki mówiące o mistycznym przeznaczeniu Niemiec oraz nadejściu aryjskiej superrasy. Niektóre z tych publikacji twierdziły, że a ryj czy cy stworzeni zostali przez pozaziemską superrasę gigantów. Hitler stał się żarliwym wyznawcą tych idei w okresie, w któiym srarał się zarabiać pieniądze na swoje utrzymanie i narkotykopochodne oświecenie sprzedając na ulicach swoje akwarele.

Twierdzenie, że w młodzieńczych latach Hitler był ćpunem szukającym w narkotykach mistycznego oświecenia, nie powinno nikogo dziwić. Narkotyki były głównym czynnikiem kształtującym jego osobowość. Brał je przez całe życie. Osobisty lekarz Hitlera, dr Theodore Moreli, w swoich pamiętnikach, które znajdują się w Państwowym Archiwum Stanów Zjednoczonych, podaje, że przez cały okres II wojny światowej wstrzykiwano mu różne środki uspokajające i uśmierzające ból, utkie jak strychninę, kokainę, pochodne morfiny oraz inne narkotyki.

Mistyczna filozofia, którą Hider tak chętnie przyjął, była tą samą, która wywarła głęboki wpływ na cesarza oraz innych niemieckich przywódców. Co ciekawe, Houston Stewart Chamberlain, mistyk, który miał ogromny wpływ na cesarza, ogłosił w późniejszym okresie, że Hitler jest zapowiadanym niemieckim mesjaszem. 25 września 1925 roku nazistowska gazeta Volkischer Beobachter obchodząc uroczyście siedemdziesiątą rocznicę urodzin Chamberlaina ogłosiła jego dzieło Foundations of the Twenńeth Century „ewangelią ruchu nazistowskiego". Jak pamiętamy, cesarz określił ją jako „zesłaną przez Boga”.

Droga Hitlera do karieiy politycznej zaczęła się w czasie I wojny światowej w wojsku, do którego zaciągnął się w momencie jej wybuchu. Jego zainteresowanie mistycznym posłannictwem Niemiec trwało niezmiennie w czasie walk na polach bitew, gdzie w wolnych chwilach rozmyślał o problemie aryjskości. Z powodu swoich poglądów był bardzo niepopularny wśród frontowych kolegów, których interesowało przede wszystkim jedzenie, przepustki, kobiety i oczekiwany z utęsknieniem koniec wojny. Hitler dla odmiany czuł się znakomicie w tym rozdartym wojną środowisku i uchodził za wzorowego żołnierza. Otrzymał nawet najwyższe odznaczenie dostępne żołnierzowi jego rangi (kapral) - Krzyż Żelazny Pierwszej Klasy.

Około dwa miesiące po otrzymaniu orderu został oślepiony w czasie bitvvy gazem musztardowym (iperyt). W wojskowym szpitalu w Pasewalk w północnych Niemczech, do którego trafił, orzeczono przez pomyłkę, że ma „psychopatyczną histerię" (objawy wskazujące na to zaburzenie były najprawdopodobniej spowodowane działaniem gazu). W wyniku tej diagnozy oddano go pod opiekę psychiatry dr. Edmunda Forstera. Nie wiadomo dokładnie, co z nim robiono w tym czasie, ponieważ kilkanaście lat później, w roku 1933, hitlerowska tajna policja, Gestapo, zarekwirowała i zniszczyła wszystkie rejestry dotyczące jego terapii. W tym samym roku dr Forster „popełnił samobójstwo".

Tajemnicę dotyczącą terapii, której poddano Hitlera w Pasewalk, jeszcze bardziej pogłębił on sam, twierdząc, że w czasie pobytu w szpitalu doznał wizji „zza światów", podczas której powiedziano mu, że odzyska wzrok, aby mógł poprowadzić Niemcy ku chwale. W tym też czasie uzewnętrznił się jego ukryty antysemityzm, który zasiały w jego umyśle wiedeńskie lektury mistyczne.

Co stało się w tym szpitalu?

W wnikliwej rozprawie zamieszczonej w magazynie Histoiy of Childhood Qiianerly (Historia dzieciństwa - kwartalnik) psychohistoryk dr Rudolph Binion vyysunął przypuszczenie, że wizje Hitlera mogły być wywołane przez psychiatrę Edmunda Forstera celowo jako środek mający pomóc mu w odzyskaniu wzroku. Mistyczne wierzenia Hitlera były mu zapewne dobrze znane z wcześniejszych wywiadów psychiatrycznych. Dowodząc swojej tezy dr Binion powołuje się na książkę Der Augenzeuge (Naoczny świadek) napisaną w roku 1939 przez żydowskiego lekarza Ernsta Weissa, któiy sześć lat wcześniej zbiegł z Niemiec. Autor Der Augenzeuge opowiada w beletryzowanej formie historię człowieka o inicjałach A.H., któty trafia na leczenie do szpitala psychiatrycznego w Pasewalk. A.H. utrzymuje, że został porażony przez gaz musztardowy. Opiekujący się nim psychiatra rozmyślnie indukuje mu wizjonerskie idee, których celem jest wspomaganie kuracji. Następuje „cudowne uleczenie" i w lecie 1933 roku psychiatra usiłuje przekazać opis tej terapii za granicę w celu uchronienia go przed Gestapo. Dr Binion podkreśla, że Edmund Forster był w lecie tego roku w Paryżu i mógł wówczas ujawnić komuś fakty dotyczące kuracji Hitlera, co zaowocowało książką Der Augenzeuge. Niewykluczone że to właśnie Forster ujawnił także, że dwaj inni wysocy rangą naziści, Bernhard Rust (pruski minister edukacji) i Herman Goring, byli leczeni umysłowo. Rust był psychopatą, zaś Góring morfinistą.

Po zwolnieniu z Pasewalk w listopadzie 1918 roku, Hitler wrócił do armii w Monachium, gdzie w kwietniu 1919 roku przydzielono mu zadanie szpiegowskie. Na południu Niemiec wybuchła właśnie komunistyczna rewolucja, gdzie po upadku tamtejszego rządu ustanowiono Republikę Sowiecką. Hitler miał razem z innymi szpiegami przeniknąć do środowiska prokomunistycznych żołnierzy i zidentyfikować ich przywódców. Gdy Reichswehra zdławiła rebelię, Hitler przeszedł wzdłuż szeregów schwytanych żołnierzy i wskazał przywódców. Wskazani przez niego żołnierze zostali