Murki wykonuje się zwykle z ozdobnego kamienia łamanego lub ciętego. W założeniu budowlanym murek ma zabezpieczyć parcie masy ziemi z poziomu wyższego ku niższemu. Parcie to jest tym silniejsze, im jest większa różnica poziomu. Ponieważ różnice poziomów na płaszczyznach ogrodów są zwykle niewielkie, murek spełnia głównie funkcję ozdobną i równocześnie poprawia estetykę trawnika. Wyrównanie trawnika w poziomie (niwelacja) jest bowiem jedną z cech decydujących o jego walorach ozdobnych.
Według sposobu budowy murki ogrodowe dzielimy na kamienne i betonowe. W pierwszej grupie wyróżniamy dwa rodzaje: murki z kamieni budowane bez użycia zaprawy (na sucho), stwarzające możliwość uprawy bylin gruboszowatych w szparach między kamieniami, oraz murki kamienne budowane na zaprawie betonowej z dylatacją i odwodnieniem u podstawy. Drugą grupę tworzą murki z litego betonu wznoszone z użyciem szalunku i drutu zbrojeniowego (ściany oporowe).
Dodatkowym elementem ozdobnym są szczeliny w murkach z kamienia, które można wykorzystać do uprawy roślin z grupy suchorostów (np. Sedwri). Jeżeli długość murka przekracza 5 m, to powinno się budować murek z dylatacją i odwodnieniem u podstawy jego fundamentu.
Murki lub ściany oporowe mogą być licowane płytami ciętymi z piaskowca o różnym zabarwieniu. Dodatkowym elementem dekoracyjnym ozdobnych murków są rabaty z bylin, krzewinek lub niskich krzewów uzupełniane roślinami kwietnikowymi (jednorocznymi). Należy przyjąć zasadę, że wyższą roślinność sadzi się w górnej części murka, a niska roślinność powinna być umieszczana u podstawy murka, najkorzystniej tak, aby nie osłaniać walorów jego licowania kamieniem ozdobnym.
Jako elementy małej architektury ogrodowej pergole, trejaże i inne urządzenia osłaniające należą do stałego wyposażenia terenów zieleni. Buduje się je w celu osłonięcia dróg, ławek i pozostałych miejsc wypoczynku od silnego słońca lub dla wyodrębnienia fragmentu w ogrodzie, na terenie zieleńca lub parku.
Trejaż jest to rodzaj ozdobnego, ażurowego płotu z wąskim ażurowym, częściowym zadaszeniem, stosowany jako element osłaniający niepożądany widok lub wyodrębniający fragment terenu w parku.
184