Obraz 7 (11)

Aby zapobiec /pęknięciu ściany, przycioaujemy cegły (rys. 96), a utworzone szpary wypełniamy zaprawą, najlepiej ogniotrwałą.

W piecach ceglanych możemy wykonać ściany z cegieł ułożo-i nych podwójnie na rąb (rys. 97). Tworzą się wtedy dwie ściany, z których jedna, wewnętrzna, silniej się nagrzewa i rozszerza, druga_& zewnętrzna, prawie nie ulega zmianom, wygląda przy tym ładniej, bo ma mniej spoin poziomych.

b. Piece opancerzone. Powłokę metalową (opancerzenie) zastosowano w celu zwiększenia szczelności i trwałości pieca.

Rys. 98. Hec Uteimafita: 1 — kanały, 2 — multiplika-tor, | — wlot spalin z komory paleniskowej do kanału, 1 — komora paleniskowa, 5 — płyta żeliwna (sklepienie komory paleniskowej)

1. Piec Lftermarka. Najdawniej stosowano opancerzenie z dużych, okrągłych elementów blaszanych, które stawiano w miarę wykonywania wnętrza jeden na drugimj i łączono ze sobą opaską z taśmy blaszanej ściągniętej śrubą z nakrętką lub wsuwano górny element ażdo oparcia wwygię-ciu obrzeża elementu niższego. Takie opafn-_f carzenie miał piec Uteimarka (rys. 98).

Nadto w komorze paleniskowej wykonane było sklepienie z grubej płyty żeliwnej. Spaliny uchodziły z komory paleniskowej do kanału piecowego przez otwór 3, po czym praepływały kolejno przez sześć kanałów pionowych i wypływały do komina.

W środku pieca umieszczona była pionowa rura żeliwna, u dołu zaopatrzona we wlot — dla zimnego powietrza, a u góry, na wierzchu pieca w wylot — dla wypływu powietrza ogrzanego. Tworzyła ona zatem kanał cyrkulacyjny (mul tipi i kat ar), jednak zanieczyszczała powietrze przepalonym kurzem.

Piec Utermarka nie miał prawidłowej konstrukcji, odznaczał się jednak dużą trwałością i skutecznością ogrzewania. Stosowany był szeroko w Rosji i u nas do Ogrzewania koszar, poczekalni dworcowych 1 Innych dużych pomieszczeń.

Niezbyt ładna i nie dająca się upiększyć powienzchnia powodowała, że w mieszkaniach pieca tego nie stosowano. Poza tym nie-korzystny stosunek powierzchni grzejnej pieca okrągłego do tej samej objętości pieca prostokątnego powodował, że okrągły piec zajmował zbyt dużo miejsca. Obecnie pieców Utermarka nie wy-. konuje się.

.2. Kafle stalowe. Próby wykonywania pieców prostokątnych iz opancerzeniem blaszanym nie dały dobrego wyniku, ponieważ opancerzenie szybko się wypaczało i oddzielało od wewnętrznej obudowy pieca, wytwarzając wolną przestrzeń wypełnioną powie-| trzem i utrudniającą .przenikanie ciepła.

; Próbowano ten brak usunąć przez usztywnianie powierzchni wewnętrznej stalą profilowaną *, przez powiązanie powłoki z ceramicznym podkładem za pomocą gęsto nasadzonych kotewek albo ^wreszcie przez wytłaczanie na powierzchni blachy wgłębień naśladujących obLicowanie kaflami fazowanymi. Wszystkie te próby nie dały również dobrych wyników -.

^ Najnowszym pomysłem w tej dziedzinie są kafle stalowe wynalazku Szrajbera i Masadyńskiego. Kafle o kształcie i wymiarach kafli ceramicznych mają zawinięte do środka brzegi. Przez połączenie brzegów specjalnymi nitami otrzymuje się sztywną i. szczelną powłokę. Zewnętrzna strona kafla pokryta jest emalią o dowolnej barwie lub deseniu, co powoduje, że powłoka z kafli stalowych zupełnie naśladuje obLicowanie z kafli ceramicznych.

Kafle stalowe inż. Szarajbera wylepia się wewnątrz dopasowanymi płytkami ceramicznymi. Płytki te nie zawsze dobrze przylegają do metalowej powierzchni, szczególnie przy nie dość umiejętnym i solidnym wykonaniu. Powstają wówczas wolne przestrzenie, które utrudniają przenikanie ciepła i otwierają dostęp gorącym gazom. Powoduje to powstawanie na powierzchni kafli pęcherzy. Piece wtedy źle grzeją.

Wskutek tej wady kafle stalowe mają wielu przeciwników.

c. Piece z kafli ceramicznych. W punkcie tym będą omówione zalety i wady oraz elementy składowe obi i co wania z kafli ceramicznych.

I Stał profilowana Jetl to sial mająca w prxekro|u popr»#c*nvm kajtalt liter T, C lub L.

j Int. K. Stralber — Nowociean* piece mieszkaniowa — 1951.

IOJ