Rozpatrzmy obwód przedstawiony na rys. 5-35 utworzony z naładowanego kondensatora o pojemności C, cewki o indukcyjności L i wyłącznika W. Zakładamy, że opór czynny obwodu jest znikomo mały, tj. R =0. W polu elektrycznym naładowanego konden-
CU2
satora nagromadzona jest energia Wmg =—^-^(wzór 3-25),gdzie Um
stanowi wartość szczytową napięcia kondensatora naładowanego.
Po zamknięciu obwodu wyłącznikiem W rozpocznie się rozładowywanie kondensatora poprzez cewkę. Natężenie powstającego prądu rozładowania, początkowo równe zeru, szybko wzrasta i wy-
Un7
Rys. 5-35. Obwód drgający
wołu je rosnący strumień magnetyczny w cewce. Strumień z kolei wywołuje s.em. indukcji własnej przeciwdziałającej płynięciu prądu, o bezwzględnej wartości równej w każdej chwili napięciu rozładowującego się kondensatora.
Gdy kondensator całkowicie się rozładuje, wówczas:
1) energia Wel uprzednio nagromadzona w jego polu elektrycznym zamieni się całkowicie (gdyż R = 0) w energię pola ma-
LI2
gnetycznego cewki, wg wzoru (3-25) Wmg = —gdzie Im jest
wartością szczytową, jaką osiągnęło natężenie prądu przepływającego przez cewkę;
2) zaniknie napięcie na kondensatorze (potencjały obu okładzin zrównają się), jak również zaniknie przeciwstawiająca się napięciu s.em. indukcji własnej cewki;
3) ustanie narastanie prądu przepływającego przez cewkę i rozładowującego kondensator, przy czym prąd ten osiągnie swą wartość szczytową Im.
Od tej chwili rozpoczyna się drugi etap przepływu prądu w rozpatrywanym obwodzie, polegający na przemianie energii nagromadzonej w polu magnetycznym cewki w energię pola elektrycznego kondensatora, tj. na ładowaniu kondensatora, ale w7 kierunku: przeciwnym do poprzedniego — wyjściowego stanu naładowania. Płynący w tej chwili prąd Im nie jest niczym podtrzymywany,, musi więc zanikać. Jego zanikanie musi trwać pewien czas, w którym zachodzą następujące zjawiska:
1) zanikanie strumienia magnetycznego,
2) związane z zanikaniem strumienia magnetycznego powstawanie w cewce s.em. indukcji własnej o kierunku zgodnym z zanikającym prądem, a więc przeciwnym do s.em. w fazie pierwszej przepływu prądu rozładowania kondensatora;
3) ładowany jest kondensator w kierunku przeciwnym do poprzedniego stanu naładowania;
4) przemienia się energia Wmg pola magnetycznego cewki, w energię Wel pola elektrycznego kondensatora.
Ten drugi etap ustanie, gdy wyczerpie się energia pola magnetycznego Wmg i ustanie przepływ prądu; wówczas kondensator będzie naładowany w sposób przeciwny, jednak w tym samym stopniu jak w stanie wyjściowym przed pierwszą fazą (założyliśmy, że nie ma strat energii na ciepło). Potem będą kolejno następowały opisane już fazy przepływu prądu i przemiany energii gromadzącej się kolejno w polu elektrycznym kondensatora bądź w polu magnetycznym cewki.
Opisany obwód nazywa się obwodem drgającym.
Częstotliwość prądu wytwarzającego się w obwodzie drgającym może być regulowana za pomocą zmiany wartości pojemności C i indukcyjności L obwodu drgającego.
W rzeczywistym obwodzie opór czynny może być mały, ale nie może być równy zeru; wskutek tego podczas opisanych przebiegów energia elektryczna stopniowo przemienia się w oporze czynnym obwodu w ciepło R i21 i po pewnym czasie zjawisko rozładowywania i ładowania kondensatora ustaje.
Obwody drgające występują w radiotechnice.
Iloczyn wartości chwilowych napięcia przez natężenie prądu jest mocą chwilową prądu przemiennego p = u i. Moc ta ma prze-