Obraz2 (22)

358

MOWY EDEN

W świetle podejrzeń i dowodów, że AIDS mogło być z rozmysłem wprowadzone do ludzkiej społeczności, istnieją uzasadnione obawy, w jaki sposób nowe choroby zakaźne odktyte przez wspomnianych lekarzy, będą potraktowane przez niektótych ludzi sponsorujących te badania.

Do czasu zanim państwo przeczytacie to, co tu napisałem, zdarzy się wiele rzeczy. Wyłonią się i zejdą ze sceny nowi przywódcy, politycy i instytucje, a także ścierające się ze sobą frakcje. Mam nadzieję, że histotyczne wzorce opisane w tej książce dostarczą państwu interesującego i być może użytecznego narzędzia do analizy przyszłych wydarzeń w miarę ich zachodzenia. Żywię nadzieję, że ta książka stanie się pewnego dnia jedynie wspomnieniem złego snu, z którego uda się nam wszystkim przebudzić.

UCIECZKA Z EDENU

^<T7 est rzeczą naturalną, że ludzie zastanawiają się, jak można by poprawić otaczający nas świat. Szeroko rozpowszechniony pogląd głosi, że aby móc to robić, należy być bogatym, politykiem lub świętym. Prawda jest taka, że każdy może brać z powodzeniem odpowiedzialność za siebie, swoich bliskich i innych ludzi bez konieczności dokonywania wielkich zmian w swoim życiu lub w jego standardzie. Najlepiej zacząć od stopniowej poprawy swojego sposobu życia, następnie pomóc osiągnąć to samo rodzinie i przyjaciołom - tym spośród nich, którzy będą chcieli tę pomoc przyjąć - następnie przyłączyć się bądź założyć grupę, która będzie realizowała ważne społeczne cele, a na koniec działać mając na uwadze osobistą odpowiedzialność za całą ludzkość. Niezwykle ważne jest, aby jak najwięcej ludzi zaczęło postępować w ten sposób. Historia uczy, że jeśli nie będziemy sami kreować swojego otoczenia, zrobi to za nas kto inny i niewykluczone że to. co otrzymamy, wcale nie będzie się nam podobało.

Główna konstrukcja naszego świata nie wymaga zbyt wielkich zmian. Szczególnym wyjątkiem jest system inflacyjnego papierowego pieniądza, któiy w dalszym ciągu pogłębia zadłużenie i wywołuje destabilizację na wszystkich poziomach. Może on być w prosty sposób zmieniony na stabilny system monetarny poprzez zakończenie procesu kreowania pieniądza przez banki i ustanowienie systemu, w któiym pieniądze są wypuszczane przez rząd państwa w ilości proporcjonalnej do ogólnego dochodu narodowego i rozprowadzane w sposób nie zagrażający zadłużeniem. Banki w dalszym ciągu mogłyby brać udział w tym systemie będąc kanałem przelewania i obiegu pieniądza bez prawa tworzenia własnych pieniędzy. Rządy nie musiałyby więcej obciążać kogokolwiek podatkami lub pożyczać pieniądze; po prostu pozostawiałyby sobie konieczną do funkcjonowania część pieniędzy i akcji rządowych w granicach limitów wynikających z ogólnego dochodu narodowego. W takim

359