Obraz 4 (7)

(Mafy KnH zauwaia ul Może »ydać okrzyk np. .Och, a Cóż to takiego f"j

Narrator I:

Co żoboerył; co usłyszał?

Tego właśnie posłuchajcie!

(Ha scenę z lewej arony wchodzi pszczoła i mają pszczółką, stają w pewnej odlegloln od ula. Jednocześnie z prawej strony wbtega kilka innych pszczół, krążą wokół ula. Mogą trzymać się za ręce. Obraca ją się raz w jedną, raz w drugą stronę-)

Narrator II:

Pewna pszczoła pouczała I Szczotkę Zulfaę, swoją córkę.

Pszczoła:

Zapamiętaj. Żulu moja:

Laka to ojczyzna twoja.

Dom szanować trzeba swój.

Kochać, chronić gwarny ul.

Pszczoła nic Wie, ktn to łcń.

W znojnym trudzie spędza dzień..

Każdej poczuty ciężka praca W plaster młoda ul wzbogaca.

Narrator I:

Wszyscy cenią ptzock lód 7m złocisty wonny miód.

Mały Król:

Nic wiedziałem. jakem król Jaki cenny jcal ten ul.

(Ptzcnly wychodzą. SM? KnU tdae dalej, puent zawraca w kierunku Amu.)

Narrator If: Potroi dalej, w szumny las_

Nnrrator I:

Tam, gdzie się zatrzyma! ivnv..

/.utrzymała się przyroda.

Leiny duszek przestał grać...

Nnrrator II:

Wietrzyk nawet nic chciał wiać...

Schował «>ę /• "taty buk.

Tylko lekko sirącll listek Wprost pod stopy przybyszowi.

Narrator li Rozejrzał się Mały Król, Popatrzył i zdziwiony oczy przctail.

Mały Król: Co to znowu za pagórek?

Narrator II: To mrowisko...

Narrator I: To dom mrówek.

Narrator U:

Zwinne małe robotnice Pracowite, jak to mrówki..

Narrator I: Ciągle kręcą się..

Narrator II: fot noszą...

Narrator I: Znoszą, by budować pałac

Narrator II:

Chwili nie mają wytchnienia.

Tak ta dużo do zrobienia.

Narrator I:

Pałac musi być wspaniały.

Wszędzie pełno korytarzy..

Są pokoje I komnaty—

Narrator II:

_ Wicie, •ehrony i knuganki_

Mały Król:

A czy mrów kom się opłaca Taka ciężka mrówcza praca?

Narrator L

Tak. I nic tytko mrówkom Nam wszystkim Trzeba bowiem wiedzieć.

Żc te małe dzietne stworki las oczyszczą zv szkodników

t Wchodzą ntnh> ki, niosą /uttpSj fidę • krąlą wkul mrowiska.)