Reakcja alkilowania ma oharaktor odwracalny.
w przumyśle organicznym największe znaczenia ma alkilowania węglowodorów parafinowych i aromatycznych alkanami. Procesy te przeprowadza się w fazie ciekłaj lub gazowej, w pierwszym przypadku jako katalizatory stoauje się AICIa, HaSOu lub HF i reakcja przebiega zazwyczaj w umiarkowanej temperaturzo |0-100°C). Nieznaczne zwiększenie ciśnienia (0,5-2,5 MPa) bywa uzasadnione koniecznością utrzymania w fazie ciekłej najlotniejszych składników mieazaniny reakcyjnej (np. HF jako katalizatora) lub zwiękazeniem atętonią składników gazowych (np. etylenu).
W procueach prowadzonych w fazie gazowej jako katalizator stoauje się najczęściej tzw. atały kwaa fosforowy. Katalizator ten otrzymuje się przez nasyconie porowatego nośnika (np. ziemi okrzemkowej) wodnym roz-tworem kwasu fosforowego, z ktOrego następnie usuwa się wodę przez wysuszenie w podwyższonej temperaturze. Przylęczenie protonu do czynnika alkilującego następuje wtedy na powierzchni kontaktu. Alkilowanie w fazie gazowej przoprowadza się w temp. 250-350°C, pod ciśnieniem 2-5 HPa.
Dolę zaletę procoeow zachodzących w fazie gazowej jost mała korozyj-nośC mioazanin reakcyjnych. W przeciwieństwie do tego ich typu, w niektórych procesach prowadzonych w fazie ciekłej mieszanina reakcyjna powoduje korozję aparatury, co zmusza do stosowania drogich materiałów konstrukcyjnych. Działanie korodujące w procesach alkilowania wykazuję zarówno niektóra katalizatory, jak i produkty uboczne, np. HCI •
W przypadku alkilowania związków aromatycznych otrzymuje się produkty nie tylko monoalkilowe, lecz również dialkilowe, a nawet wieloalkilo-we C4H6-nRn' gdzie n-2-6. Crupy alkilowe zwiększają aktywność pierścienia i sprzyjają dalszym reakcjom podstawienia, w związku z czya w procesie alkilowania istnioja znaczna skłonność do powstawania produktów wielopodstawionych. Przeciwdziała się temu m.in. przez stosowanie czynnika alkilującego w niedomiarze w stosunku do ilości stechiometrycz-nej. Wieloalkilobenzony u logują roakcji transalkilowania z benzenem:
*
dlatego po wyodrębnieniu z mieszaniny poreakcyjnej zawraca się je do reaktora. W ton sposób minimalizuje się iiośó powstających w procesia wia-loalkiiobenzenów.
5.6.2. Przykłady procesów przemysłowych
W przemyśle petrochemicznym prowedzl się ne wielką skalę alkilowanie izobutanu mieszaniną gazowych olefin zawierającą etylen, propylen, a-buteny i izobutan. Produktem procesu jest mieszanina ciekłych węglowodorów parafinowych ca-Ca, która stanowi wyaokiej klasy paliwo do I silników z zapłonem iskrowym (benzyna wysokooktanowe, p. 3.1.4.5). Alkilowanie metanolu izobutenem prowadzi do otrzymania steru I metylowo-tert-butylowego, który jest ważnym komponentem benzyn
j bezołowiowych (p. 4.12).
W syntezie organicznej największe znaczenie mają procesy alkilowania I benzenu za pomocą etylenu, propylenu i wyższych olefin. w skali światowej ok. 751 produkcji benzenu wykorzystuje się jako surowiec do procesu alkilowania. Alkilowanie benzenu do etylobenzenu jest pośrednim etapem przy wytwarzaniu styrenu. Alkilowanie benzenu propylenem prowadzi j do powstania lzopropylobenzenu (kumami), który stanowi dobrej jakości ! paliwo silnikowe, lecz w większej ilości przerąbie się go na fenol i aceton (p. 4.24). Alkilowanie benzenu alkenami CłB-Ci, pośrednim
procesem przy wytwarzaniu detergentów alkllobenzenosulfonlanowych.
Otrzymywanie etylobenzenu przez alkilowanie benzenu etylenem
Etylobenzen otrzymuje się poprzez alkilowanie benzenu etylenem:
---4||p ŚH—113 kJ/mol
Proces można prowadzić:
- w fazie ciekłej, w temp. 85-95°C, pod normalnym lub nieznacznie podwyższonym ciśnieniem (do 1 MPa), wobec katalizatora AICia,
- w fazie gazowej, w temp. 300°C, pod ciśnieniem 1,5-6,5 MPa. wobec katalizatora HaPO„/s;oa. AlaOaSiOa lub zaolitu.
w procesie realizowanym w fazie ciekłej katalizatorem jest AlCl, | czystości powyżej 98%. Katalizator aktywuj# się za pomocą chloro-odoiu. który powstaje wskutek hydrolizy części chlorku glinu po dodaniu do mieszaniny reakcyjnej niewielkiej ilości wody:
AICIa • Ha0 ——| Al(OH)Cla | MCI •
Chlorek glinu występuje w środowisku reakcyjnym jako katalizator kompleksowy (powstają kompleksy AlCla | banzenem i węglowodorami alkiloerome-tycznymi). Kompleks ten jest trudno rozpuszczalny w 2 benzena
mi z etylobenzenem, dzięki czemu można go oddzielić z mieazaniny poraak-cyjnej przeć dekantację i ponownie używać.
Reagenty - benzen i etylen - podaje się do procesu po starannym osuszeniu. W celu ograniczenia reakcji H etosu)# się nadmiar