m
1, CHARAKTERYSTYKA PRZEMYSŁU OCTOWEGO
Ocet jest to słaby roztwór wodny kwasu octowego (zawierający do 10,0% czystego kwasu octowego), przeznaczony do celów spożywczych w postaci tzw. octu stołowego.
Metody otrzymywania octu są następujące: ; ' . . _ -i
a) metoda fermentacji octowej. prowadzonej przez bakterie octowe w słabych roztworach alkoholu etylowego — daje w wyniku ocet fermen-, tacyjny;
b) metoda rozcieńczania oczyszczonego kwasu octowego (esencji octowej) otrzymywanego podczas suchej destylacji drewna — daje w wyniku ocet drzewny; metoda ta, ze .względu na deficytowy surowiec, jakim jest drewno, została obecnie na większą skalę zaniechana.
c) metoda rozcieńczania; kwasu octowego syntetycznego, produkowanego w drodze utleniania aldehydu octowego, otrzymywanego z. alkoholu etylowego lub acetylenu — daje w wyniku ocet syntetyczny.
Kwas octowy i esencja octowa (70—80!% stężenia) są trujące. Stosowanie octu drzewnego, i syntetycznego do celów spożywczych jest niewskazane, ponieważ mogą one zawierać różne szkodliwe dla zdrowia składniki,- takie jaknp. alkohol metylowy, aldehyd octowy, sole metali itp.
Kwas octowy ma duże zastosowanie w przemyśle chemicznym przy produkcji mas plastycznych, rozpuszczalników, lakierów, leków, barwników itp.
Najbardziej rozpowszechnioną i znaną od dawna metodą produkcji octu stołowego .jest metodą fermentacyjna. W zależności od rodzaju użytego surowca otrzymuje się: ze spirytusu — Ocet spirytusowy, z wina —• ocet winny, itp. W polskim przemyśle octowym niemal wyłącznym surowcem podstawowym jest spirytus otrzymywany z ziemniaków.
Duże zapotrzebowanie na ocet dla celów spożywczych powoduje, że przemysł octowy stale rozwija się i unowocześnia. Produkcja octu spirytusowego w przeliczeniu na ocet 6-procentowy wynosiła w roku 1962 ponad 50 min litrów (w roku 1938 — ok. 24 min.).
Organizacyjnie produkcja octu należy do przemysłu terenowego.
Wymagania jakościowe dla octu spirytusowego są podane w odpowiedniej normie PN.
!?• 259