ODKRYWCY I ICH PODRÓŻE 6

Handel niewolnikami uprawiany przez. . . Europejczyków przez Stiileeia'zrujnował ludy Czarnego Kontynentu.

Kto odnalazł źródła Nilu?

mierzało Saharę poczynając od północy. W1823 Anglicy Clapperton i Denham odkryli jezioro Czad. W 1830 Richard i John Landerowie popłynęli Nigrem śladami Mungo Parka i udowodnili, że ujście rzeki znajduje się w Zatoce Gwinejskiej. Między 1850 a 1855 Niemiec Heinrich Barth z naukową dokładnością przebadał obszar między Trypolisem a Timbuktu, a także środkowy bieg Nigru.

Od dawna jedną z największych zagadek stanowiły źródła Nilu. Już w starożytności zastanawiano się, skąd bierze początek rzeka, która regularnie wczesną jesieńią występowała z brzegów, podczas gdy poziom pozostałych rzek był niski. Koło Chartumu rzeka dzieli się na dwie odnogi: Nil Błękitny i Biały -nazwano je tak ze względu na barwę mułu. Szkot James Bruce około 1770 roku podążył biegiem Błękitnego Nilu aż do jego źródła na Wyżynie Abisyńskiej, potwierdzając tym samym relacje portugalskich misjonarzy. Z geograficznego punktu widzenia jednakże za źródło Nilu uważa się początek Nilu Białego, który jest dłuższy od Błękitnego. Zanim to stwierdzono, upłynęły setki lat. Ogromny bagnisty rejon w Sudanie, rojący się od moskitów i krokodyli, uniemożliwiał podróż w górę rzeki.

Około 61 roku n.e. na rozkaz

Nerona przedarła się tam grupa skich legionistów, pokonując ści natury. Kilka lat później grecki handlarz, Diogenes, wyruszył ze wschodniego wybrzeża Afryki (w dzisiejszej Tanzanii) w głąb lądu i przypadkowo odnalazł dwa duże jeziora oraz pokryte śniegiem góry, nie wiedząc, że znajduje się u źródeł Nilu. Grecki geograf Ptolomeusz z Aleksandrii, który około roku 150 podał tę wiadomość,