OMiUP t1 Gorski 7

gdzie:

d₁ - średnica kanału wlotowego, co - prędkość kątowa wału pompy.

Wektor ten w punkcie A jest styczny do koła wlotowego o średnicy dj. W celu osiągnięcia płynnego zasilania wirnika i uniknięcia uderzeń cząsteczek cieczy przy wejściu na łopatkę, co pociągnęłoby za sobą stratę energii, prędkość względna przy wejściu do kanału międzyłopatkowego musi mieć kierunek zgodny ze styczną do kształtu łopatki w punkcie A. Styczna ta tworzy z kierunkiem prędkości unoszenia u, kąt pj (patrz rys.2.64).

Ciecz wypływa z kanału międzyłopatkowego na wirniku przez powierzchnię cylindryczną o średnicy d₂.

Równoległobok prędkości cieczy dla cząsteczki znajdującej się w punkcie B wyznacza się podobnie jak dl a punktu A. Prędkość unoszenia u₂ jest znacznie większa niż przy wlocie i wynosi:

(2.69)

gdzie:

d-, - zewnętrzna średnica wirnika.

Prędkość u₂ jest w punkcie B styczna do koła o średnicy d₂. W celu zapobieżenia oderwania cząsteczki cieczy od łopatki, co pociągnęłoby za sobą straty, kierunek prędkości względnej w₂ musi być zgodny ze styczną do kształtu łopatki w punkcie B. Styczna ta, a więc i prędkość w₂ tworzy z kierunkiem prędkości unoszenia u-, kąt P₂.

W czasie przepływu przez wirnik prędkość bezwzględna cieczy c wzrasta od wartości c₁ w punkcie A do znacznie większej wartości c₂ w punkcie B. W związku z tym zwiększa się energia kinetyczna pompowanej cieczy.

Prędkość unoszenia cząsteczek cieczy w czasie przepływu przez wirnik wzrasta od wartości u_lr przy wlocie do kanału międzyłopatkowego w punkde A, do wartości ^u2 przy wylocie w punkcie B.

Prędkość względna w₁ ulega zmianie w czasie przepływu cieczy przez wirnik na wartość w₂, z tym, że w₂ < w_r W tym przypadku zachodzi przemiana uprzedniej energii kinetycznej na energię potencjalną cieczy.

Teoretyczna jednostkowa praca pompy o nieskończonej liczbie nieskończenie cienkich łopatek Y_thoo jest sumą jednostkowej energii potencjalnej Y_pco i jednostkowej energii dynamicznej Y_doo, jaką ciecz uzyskuje wewnątrz pompy:

^Yth- = V^+Yd“    ⁽²'⁷°)

Jednostkowa energia potencjalna Y_poo wynika z działania sił odśrodkowych, wyrażających się przyrostem prędkości unoszenia i zmniejszaniem prędkości względnych:

97