OMiUP t2 Gorski3

Uproszczony schemat płytowego wymiennika ciepła przedstawiony jest na rysunku 5.12.

Rys. 5.12. Schemat płytowego wymiennika ciepła

Płyty stosowane w omawianych wymiennikach ciepła dzielą się na dwa rodzaje: gładkie i tłoczone w rowki.

Tłoczenie płyt ma za zadanie zwiększenie powierzchni wymiany ciepła, wydłużenie drogi przepływu cieczy przez szczelinę zawartą między dwiema płytami oraz większe zaburzenie przepływającego strumienia. Ponieważ wszystkie te czynniki wpływają na polepszenie warunków wymiany ciepła, więc obecnie stosowane są wyłącznie płyty tłoczone w rowki.

Typową płytę przedstawiono na rysunku 5.13. Wykonuje się ją najczęściej z blachy o grubości l-ł-1,5 mm. W górnej i dolnej części ma ona wycięcia umożliwiające dokładne usytuowanie podczas montażu wymiennika. Powierzchnia płyty pokryta jest wytłoczeniami, których kształt i wymiary zależą od przeznaczenia i rodzaju wymiennika. Na rysunku zaznaczono jedynie część falistych wytłoczeń, w rzeczywistości pokrywają one całą powierzchnię roboczą.

Typowa płyta ma w czterech rogach otwory (A, B, C, O na rys. 5.13). Na jej obwodzie umieszczona jest w specjalnym wgłębieniu uszczelka 2 o przekroju prostokątnym lub kwadratowym, przymocowana na stałe (najczęściej przyklejona klejem o osnowie kauczukowej). Uszczelka przytwierdzona jest w ten sposób, że na powierzchni płyty tworzą się trzy oddzielne przestrzenie. Jedna obejmuje falistą roboczą powierzchnię płyty z otworami A i B, druga — otwór C, trzecia zaś — otwór D.

Uwaga:odcinki uszczelki, w których są przerwy odpowietrzające 3, mają jedynie charakter pomocniczy przy montażu i ich brak nie wpływa na sposób pracy wymiennika. Otwory 3 zapobiegają wzrostowi ciśnienia zamkniętego w tej przestrzeni powietrza oraz umożliwiają wykrycie ewentualnego uszkodzenia uszczelki wokół otworów C lub D.

Następna w kolejności płyta wymiennika wykonana jest w identyczny sposób, lecz jako odbicie lustrzane płyty przedstawionej na rysunku 5.13.

Ustawienie kolejne płyt — „lewej", a następnie „prawej" oraz ściśnięcie ich śrubami ściągającymi, przechodzącymi przez płyty czołowe, tworzy konstrukcję przedstawioną schematycznie na rysunku 5.14.

23