OMiUP t2 Gorski8

mieniowe. Zasada działania wymienionych rodzajów pomp opisana jest szczegółowo w rozdziale 2 „Pompy okrętowe".

Przykładami pomp zębatych o specjalnym profilu zazębienia są pokazane na rys. 6.2 pompy trochoidalna i gerotorowa. Mają one zazębienie wewnętrzne o konchoidalnej linii przyporu i różną ilość zębów współpracujących wirników zębatych. Odpowiednio dobrana liczba zębów i mimośrodowe ustawienie wirników pozwala na tworzenie podczas ich obrotu zamkniętych przestrzeni międzyzębnych transportujących olej od komory ssawnej do tłocznej. Pompa trochoidalna (rys. 6.2n) ma wkładkę sierpową, co pozwala na zastosowanie dowolnej różnicy ilości zębów między wirnikami. Pompa gerotorowa (rys. 6.2b) nie ma wkładki sierpowej, co upraszcza konstrukcję, narzuca jednak warunek, że wirnik wewnętrzny musi mieć ilość zębów o 1 mniejszą od wirnika zewnętrznego, celem uzyskania poprawności zamknięcia komór transportujących czynnik (patrz rysunek). Zaletą pomp o zazębieniu trochoidalnym jest zwarta konstrukcja, cichobieżność i większa wydajność aniżeli pomp zębatych o tradycyjnym zazębieniu ewolwentowym i analogicznych gabarytach. Powoduje to ich szerokie zastosowanie w urządzeniach hydrauliki siłowej.

symbol graficzny (pompa hydrauliczna o stałej wydajności i jednym kierunku tłoczenia)

Rys. 6.2. Pompy zębate o zazębieniu konchoidatnym: a) trochoidalna, b) gerotorowa;

1 — kadłub, 2 — koło napędzające, 3 — koło napędzane, 4 — wkładka sierpowa, 5 — komora ssawna, 6 — przestrzenie międzyzębne, 7 — komora tłoczna

Najczęściej spotykane parametry pracy pomp w urządzeniach hydraulicznych zestawiono w tablicy 6.1.

178