OMiUP t2 Gorski 6

parni głównymi o stałej wydajności i stałym kierunku tłoczenia (rys. 6.1 i 6.35), charakteryzują się stałą prędkością roboczą elementu wykonawczego (siłownika, silnika) oraz uzyskiwaniem zmiany kierunku ruchu poprzez zmianę położenia rozdzielacza.

W otwartych układach hydraulicznych, z pompą o zmiennej wydajności (rys. 6.36), która regulowana jest za pomocą siłownika 6 w zależności od ciśnienia na tłoczeniu pompy, wzrost ciśnienia powoduje spadek wydajności, zaś jego spadek — wzrost wydajności. Jest to bezstopniowa regulacja wydajności.

W układach takich mogą być też zastosowane pompy o zmiennej wydajności i zmiennym kierunku tłoczenia. Umożliwia to usunięcie z obiegu rozdzielacza sterującego kierunkiem przepływu oleju, a regulacja wydajności i kierunku tłoczenia najczęściej bywa wówczas realizowana niezależnie od parametrów pracy obiegu.

Pompy o zmiennej wydajności są większe gabarytowo i mają bardziej skomplikowaną konstrukcję niż pompy o stałej wydajności i stałym kierunku tłoczenia. Zastosowanie ich jednak pozwala na precyzyjną regulację pracy elementów, oszczędność energii do napędu pompy oraz ułatwia automatyzowanie obiegu.

Napędy hydrauliczne mogą pracować ruchem posuwisto-zwrotnym, obrotowym lub obrotowo-zwrotnym. Rodzaj ruchu zależy od zastosowanych elementów wykonawczych, czyli siłowników i silników hydraulicznych.

Rozwój automatyki i zastosowanie elektronicznych systemów sterowania w hydraulice powoduje uproszczenie konfiguracji układów hydraulicznych przy zachowaniu dokładności sterowania. Precyzyjne sterowanie przy pomocy aparatury elektronicznej i komputerowej pozwala na ukierunkowanie i regulację ilościową przepływów w układach poprzez odpowiednie ustawienie rozdzielaczy i zastosowanie prostych konstrukcyjnie pomp hydraulicznych o stałej wydajności i jednym kierunku przepływu. Rozwiązania takie według podanej systematyki należą do układów z pompami o stałej wydajności. Dzięki jednak zastosowaniu elektronicznych systemów sterowania osiągają one wysoką precyzję ruchu elementów wykonawczych oraz umożliwiają realizację sterowania programowego.

6.5. REGULACJA PRĘDKOŚCI RUCHU ELEMENTÓW WYKONAWCZYCH NAPĘDÓW HYDRAULICZNYCH

Prędkość robocza jest, obok siły nacisku i ciągnienia w siłownikach hydraulicznych oraz momentu obrotowego w silnikach hydraulicznych, podstawowym parametrem charakteryzującym element wykonawczy układu hydrauliki siłowej (por. podrozdz. 6.1). Możliwość regulacji prędkości roboczej rozszerza walory eksploatacyjne układu, uelastycznia jego charakterystykę, podwyższa

206