OMiUP t2 Gorski13

Rys. 7.52. Schemat elektrycznego urządzenia sterowego z silnikiem zasilanym w układzie Ward-Leonarda

1 — koło sterowe; 2—przekładnia ślimakowa napędu sterownika krzywkowego; 3 — sterownik krzywkowy; 4 — łącznik drogowy; 5 — silnik napędowy prądnicy; 6 — prądnica; 7 — silnik napędowy steru; 8 — przekładnia ślimakowa; 9 —przekładnia zębata czołowa z sektorem (kwadrantem); 10—płetwa sterowa mechaniczne. Podobne styczniki znajdują się też na łączniku drogowym 4 sprzężenia zwrotnego. Są one sterowane krzywkami osadzonymi na wale napędzanym przez przekładnię od trzona sterowego (linia przerywana). Każdemu położeniu płetwy sterowej odpowiadają dwie połączone ze sobą pary styków, jedna w sterowniku, druga w łączniku drogowym 4 sprzężenia zwrotnego. Rozmieszczenie położeń sterujących rozdzielone jest nierównomiernie, większe ich zagęszczenie następuje w pobliżu położenia środkowego płetwy sterowej, a coraz rzadsze są w okolicach większych wychyleń płetwy w obie strony.

W położeniu środkowym sterownika, przy położeniu środkowym steru, styki zerowe sterownika są zamknięte i zasilane od bieguna dodatniego, lecz połączone z nimi styki w łączniku drogowym są otwarte. Żadne z uzwojeń

313