OMiUP t2 Gorski33

/

/

Rys. 7.66. Zawór przelewowy siłownika łopatkowego 3 — łopatka; 4 — segment rozdziel-czo-oporowy; 5 — obudowa; 14 — grzybek zaworu; 15 — gniazdo zaworu z kanałami; 16 — podkładka miedziana; 17 —sprężyna

W praktycznych rozwiązaniach spotyka się siłowniki dwu oraz trójłopat-kowe. Na rys. 7.65 przedstawiono szkic siłownika wahadłowego dwułopat-kowego. W walcowej obudowie osadzone są na stałe dwa segmenty rozdziel-czo-oporowe 4, wewnątrz których znajdują się kanały dopływowe (odpływowe) do komór roboczych. Na trzonie sterowym osadzony jest korpus obrotowy 2 siłownika, do którego zamocowane są łopatki robocze 3 w postaci płaskich płyt o odpowiednich wymiarach.

Przewody 11 i 12 połączone z jednej strony z kanałami dopływowymi (odpływowymi), z drugiej strony łączą się z króćcami pompy o zmiennej wydajności i zmiennym kierunku tłoczenia lub też z kanałami wylotowymi z urządzenia regulacyjnego. Dopływający do przewodu 11 czynnik, pod ciśnieniem tłoczenia pompy wypełnia komorę A oraz komorę C, naciskając na powierzchnię boczną łopatek roboczych 3. Jednocześnie z komór B oraz D następuje odpływ czynnika do przestrzeni ssawnej pompy.

Kąt wychylenia a siłownika łopatkowego odpowiada kątowi obrotu trzonu sterowego, a tym samym kątowi wychylenia płetwy sterowej w odpowiednią stronę.

333