nocześnie — przy awarii uszczelnienia — ułatwienie jej wykrycia wskutek ubytku oleju w zbiorniku oraz jego wycieku za burtę.
Zmiana skoku śruby sterowej umożliwia zmianę nie tylko kierunku przepływu strumienia wody, ale również i siły naporu, co jest niezwykle korzystne dla stopnia manewrowości statku.
Zakres mocy opisanych sterów wynosi od 110-fl32 kW (odpowiadające średnice 1100-^2800 mm).
Czas przesterowania (zmiany skoku z maksymalnego w jednym kierunku na maksymalny w przeciwnym) zależny jest od wielkości urządzenia. Tak więc zalecany czas całkowitego przesterowania urządzenia sterowego o mocy 110 kW wynosi 10 s, a urządzenia o mocy 1325 kW — 28 s.
Jednym ze sposobów zwiększenia efektywności działania płetwy sterowej jest wykorzystanie do urządzeń sterowych tzw. zjawiska Magnusa. Polega ono na tym, że wokół walca obracającego się w strumieniu przepływu jednostajnego powstaje różnica ciśnień i wytwarza się siła nośna prostopadła do prędkości ruchu płynu. Zasada ta przedstawiona jest na rys. 7.99.
7.99. Zasada działania rotoru 1 — rotor wirujący w strudze jednostajnego przepływu
Ponieważ do działania wirującego rotoru konieczny jest przepływ cieczy, więc urządzenie sterowe wykorzystujące opisane zjawisko należy do sterów typu biernego. Wirujący cylinder (rotor) umieszcza się pionowo, wzdłuż krawędzi płetwy sterowej. Napędzany silnikiem elektrycznym powoduje powstawanie znacznej siły skręcającej statek, przy założeniu, że prędkość liniowa powierzchni wirującego cylindra równa jest podwójnej prędkości zaśrubowego strumienia wody.
W praktycznych rozwiązaniach rotory uruchamia się automatycznie dopiero w momencie wychylenia steru o 35°, z tym, że jest to ster szerokokątny o kącie wychylenia równym 90° na każdą burtę.
Na rys. 7.100fl przedstawiono szkic rozwiązania steru z obrotowym cylindrem w wykonaniu firmy Jastram z Hamburga. W innej wersji, oprócz cylindra obrotowego, umieszczonego na przedniej krawędzi płetwy, znajduje się również oddzielnie napędzana płetwa pomocnicza wzdłuż tylnej krawędzi
378