OMiUP t2 Gorski@8

5. Konwencja o ochronie Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniami, z 1976 r.

Bezpośrednio ochrony środowiska morskiego w czasie eksploatacji statku dotyczą: Konwencja MARPOL, Konwencja o zatapianiu odpadów i innych substancji oraz Konwencja Helsińska. W Polsce postanowienia w/w konwencji znalazły odbicie w Ustawie o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki z dnia 16.03.1995 r.

8.1.3. SPOSOBY ZOBOJĘTNIANIA LUB LIKWIDOWANIA ZANIECZYSZCZEŃ NA STATKACH

Wymienione w poprzednim podrozdziale przepisy szczegółowo określają procedury postępowania z poszczególnymi rodzajami zanieczyszczeń. Statki wyposażane są w urządzenia techniczne, które służą do gromadzenia, przeróbki i utylizacji wód zaolejonych, ścieków, śmieci i innych substancji szkodliwych, do postaci nadającej się do zdania w porcie lub zrzutu do morza w formie produktu nie zagrażającego środowisku. Przeznaczone do tego są:

—    zbiorniki retencyjne,

—    odolejacze,

—    oczyszczalnie ścieków,

—    zagęszczarki ścieków i materiałów szkodliwych,

—    spalarki.

8.2. ZBIORNIKI RETENCYJNE

Statki morskie wyposażone są w zbiorniki do gromadzenia płynów szkodliwych dla środowiska, których zrzut do morza jest zabroniony zgodnie z podanymi uprzednio przepisami. W zbiornikach magazynowane są wody zęzowe, szlam zaolejony i ścieki. Zbiorniki mogą być też przeznaczone do wstępnej obróbki np. wód zaolejonych poprzez sedymentację (patrz podrozdział 4.2). Pojemność zbiorników retencyjnych określona jest w konwencji MARPOL w zależności od typu statku, jego wielkości, stosowanego paliwa, wyposażenia w urządzenia do obróbki substancji szkodliwych itp. Wyposażenie współczesnego statku morskiego w zbiornik retencyjny do wód zęzowych i zbiornik do odpadów z wirówek (szlamu) należy obecnie do obowiązującego standardu.

408