Obraz8 (31)

represorzy obu kategorii, depresyjni i lękowi w zadaniach poznawczych przejawiali wzorzec zachowań charakterystyczny dla osób prawdziwie depresyjnych/lękowych, choć w metodach samoopisowych oszukiwali siebie, że są zdrowi.

Należy stwierdzić, że stosowanie typologii/stylów radzenia sobie ze stresem u osób lękowych, a także depresyjnych wydaje się niezmiernie ważne. Jak dowodzą wyniki opisywanych tutaj badań dobre zaklasyfikowanie tychże osób może mieć kluczowe znaczenie dla uzyskania miarodajnych wyników. Jeśli brać pod uwagę jedynie deklarowany przez badanych poziom depresji/lęku, może okazać się, iż do grupy osób zdrowych zostaną włączone jednostki o represyjnym stylu radzenia sobie ze stresem, to jest takie, którym wydaje się, że są zdrowe, podczas gdy na poziomie selektywności i działania uwagi funkcjonują tak jak osoby prawdziwie depresyjne/lękowe.

Zaprezentowane tutaj wyniki badań skłaniają do dalszych studiów i analiz. Niezmiernie interesującym wydaje się włączenie do badań osób z depresją kliniczną i lękiem klinicznym. Kolejnych analiz wymaga także Test of Self Conscious Affect. Dodatkowym atutem przyszłych badań byłoby włączenie do analiz zmiennych psychofizjologicznych, a także zwiększenie liczebności próby osób badanych, w celu wydzielenia grup za pomocą analizy skupień.

6. Bibliografia

Andersen, S., M., Limpert, ,Ch. (2001). Future-event schemas: automaticity and

rumination in major depression. Cognitive Therapy and Research, 25 (3), 311-333. Antikainen, R., Hanninen, T., Honkalampi, K., Hintikka, J., Koivumaa-Honkanen, H., Tanskanen, A., Viinamaki, H. (2001). Mood improvement reduces memory complaints in depressed patients. European Archives of Psychiatry and Clinical Neuroscience, 251, 6-11.

40