p0311

602

125

Rozdział 9. Poradnik redaktora

B. Pagina żywa

1. Rodzaje pagin

Wyróżnia się trzy rodzaje pagin żywych: otwartą, podkreśloną i zamkniętą. Pagina otwarta zawiera tylko tekst informacyjny oraz numer stronicy, np.

Poezja niepokoju metafizycznego    125

W paginie podkreślonej tekst znajduje się nad linią, np.

Poezja niepokoju metafizycznego    125

W paginie zamkniętej tekst znajduje się między liniami, np.

Poezja niepokoju metafizycznego

Tekst informacyjny w paginie żywej musi zawierać się w jednym wierszu i nie może kończyć się lub zaczynać zbyt blisko cyfry paginy. Odstęp żywej paginy od teksm zasadniczego powinien być równy wymiarowi wiersza podstawowego. W pa-ginach podkreślonych i zamkniętych grubość linii powinna być dostosowana do grubości pisma stosowanego w tekście zasadniczym. W paginach zamkniętych odstęp linii od tekstu informacyjnego musi być jednakowy od góry i od dołu. Na końcu tekstu żywej paginy nie należy stawiać kropki (chyba że jest to kropka należąca do skrótu).

2. Umieszczanie pagin

Pagina żywa może być umieszczana u góry lub u dołu strony publikacji. Pagin górnych nie należy umieszczać na kartach tytułowych, stronicach niezadrukowanych (wakatach), kolumnach pokrytych całkowicie przez ilustracje oraz na początkowych stronicach rozdziałów zaczynających się tzw. kolumną opuszczoną.

Pagin dolnych nie należy umieszczać na kartach tytułowych, stronicach niezadrukowanych (wakatach), kolumnach pokrytych całkowicie przez ilustracje oraz na końcowych stronicach rozdziałów kończących się tzw. kolumną szpicową.

Stronice publikacji, na których nie umieszcza się żywej paginy, uwzględnia się w paginacji ciągłej.

3. Zawartość paginy w różnych typach publikacji

Żywą paginą zaleca się opatrywać książki naukowe, popularnonaukowe i zawodowe (fachowe). W zbiorach dzieł oraz w encyklopediach i słownikach żywa pagina jest konieczna. W książce zawierającej jedno dzieło żywa pagina może zawierać:

a)    oryginalne tytuły partii tekstu: na stronicach parzystych - tytuły partii wyższego rziędu (części, rozdziału), na stronicach nieparzystych - tytuły partii niższego rzędu (podrozdział, paragraf),

b)    na stronicach parzystych - oryginalny tytuł rozdziału, na nieparzystych -temat omawiany na dwu stronach rozkładowych (na tzw. rozwarciu).

W publikacjach naukowych i popularnonaukowych jednego autora nie należy wprowadzać do żywej paginy nazwiska autora i tytułu pracy. W zbiorach dzieł jednego autora podaje się na stronicach parzystych - tytuły dzieł, na nieparzystych - tytuły rozdziałów. Z kolei w pracach zbiorowych należy podawać na stronicach parzystych - imię i nazwisko autora, na nieparzystych - tytuł jego pracy. Jeżeli tytuł części lub rozdziału, mający stanowić treść żywej paginy, jest zbyt długi, można wprowadzić w nim logiczne skróty lub urwać go po pierwszych wyrazach, oznaczając brakujący fragment wielokropkiem (bez nawiasu i spacji), np.

Tytuł rozdziału: Przekładanie strategii rynkowej na organizację sprzedaży

Żywa pagina: Przekładanie strategii rynkowej...