Oddziaływanie korekcyjne:
- czynna elongacja kręgosłupa.
- odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego,
- wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,
- wzmocnienie mięśni karku.
Przeciwwskazania', brak.
PRZYRZĄDY 1 PRZYBORY: zbędne.
UCZESTNICY: minimum dwie osoby.
ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY. Dzieci leżą obok siebie na plecach z nogami złączonymi i wyprostowanymi. Ręce przyciśnięte do tułowia i nóg. Na sygnał prowadzącego dzieci naśladując ruchy „dżdżownicy" przesuwają się po podłodze do przodu na określoną odległość, np. 1 m. W tym celu najpierw wyciągająjak najdalej głowę, następnie unoszą i przenoszą w stronę głowy barki. Opierając się na głowie, barkach i piętach przesuwają biodra do przodu, po czym powtarzają ruch. W czasie przesuwania się nie wolno zginać nóg ani położyć rąk na podłodze. Zabawa kończy się wtedy, kiedy dzieci osiągną ustaloną odległość. Prowadzący w yróżnia osobę, która nie popełniła błędów: ugięcie nóg. wysokie unoszenie bioder w czasie przenoszenia ich w przód, powodujące pogłębienie lordozy lędźwiowej.
Oddziaływanie korekcyjne:
- odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego,
- elongacja kręgosłupa,
- wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,
- wzmocnienie mięśni ściągających łopatki,
- wzmocnienie mięśni pośladkowych.
Przeciwwskazania: brak.
PRZYRZĄDY I PRZYBORY: zbędne.
UCZESTNICY: minimum dwie osoby.
ORGANIZACJA 1 PRZEBIEG ZABAWY. Uczestnicy zabawy leżą na podłodze na brzuchu, z dłońmi pod brodą Na hasło prowadzącego - Gramy na fujarce - dzieci podnoszą głowę i ręce w górę i przenoszą dłonie do przodu - przed głowę. Palcami wykonują ruchy jakby grały na fujarce. Na hasło prowadzącego - Przerwa w orze- dzieci wracają do pozycji wyjściowej i odpoczywają Prowadzący kilkakrotnie, na zmianę, powtarza hasła, obserwując poprawność wykonania zadań. Dziecko, które nie oderwie klatki piersiowej od podłogi i nie oprze się łokciami lub głową o podłogę, zostaje przez prowadzącego wyróżnione.
Oddziaływanie korekcyjne:
- odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego,
- wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,
- wzmocnienie mięśni karku,
- wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.
Przeciwwskazania: brak.
PRZYRZĄDY I PRZYBORY: kocyk dla każdego dziecka.
UCZESTNICY: minimum dwie osoby.
ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY. Uczestnicy zabawy Wada się na brzuchach na kocykach z nogami wyprostowanymi i złączonymi. Ręce ugięte w łokciach i oparte dłońmi o podłogę. Palce rąk skierowane do środka. Na hasło prowadzącego - Rybki pływają - dzieci odpychając się dłońmi od podłogi ślizgają się po podłodze, jak rybki pływające w stawie. Zabawa odbywa się w czasie np. 2 min. Prowadzący obserwuje, a po zakończeniu zabawy wyróżnia najlepsze tybki, które nie popełniły błędów: oderwania klatki piersiowej od podłogi, skrętów bocznych tułowia, ugięcia nóg i odepchnięcia nogami. Oddziaływanie korekcyjne:
-odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego,
-wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.
- wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego. Przeciwwskazania: brak.
PRZYRZĄDY 1 PRZYBORY: zbędne.
UCZESTNICY: minimum dwie osoby.
ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY. Uczestnicy zabawy siedzą w siadzie skrzyinym, tułów pochylony do przodu, dłonie na podłodze. Na hasło prowadzącego: - Kwiatek rośnie - dzieci powoli prostują tułów. Na hasło - Kwiatek wyciąga się do słońca - wyciągają ręce w górę. jak najwyżej. Na hasło- Kwiatek więdnie - dzieci powoli wracają do pozycji wyjściowej. Zabawa odbywa się w czasie np. 2 mm. Prowadzący kolejno podaje hasła. Po zakończeniu zabawy wyróżnia dziecko (dzieci), które najładniej wykonywało zadanie i nie popełniło błędu: pochylenia tułowia w bok w czasie elonsacji. Należy wydłużyć w czasie fazę wyciągania się dziecka w stosunku do pochylenia tułowia Oddziaływanie korekcyjne:
- elongacja kręgosłupa,
- wzmocnienie mięśni karku,
- wzmocnienie mięśni prostownika gizbietu odcinka piersiow ego. Przeciwwskazania: brak.
PRZYRZĄDY 1 PRZYBORY: zbędne.
UCZESTNICY: minimum dwie osoby.
ORGANIZACJA i PRZEBIEG ZABAWY. Uczestnicy zabawy siedzą w siadzie skrzyżnym z rękami ułożonymi w „skrzydełka", dłonie są zaciśnięte w pięści, a jeden palec wyprostowany i skierowany do góry jest „zapaloną świeczką". Na hasło prowadzącego -Zdmuchnij świeczkę - dzieci nie skręcając tułowia obracają głow ę w lewo i .zdmuchują" lewą ..świeczkę" (dmuchają mocno na palec). Następnie skręcają głowę w prawo i „zdmuchują” drugą „świeczkę” (rys. 61). Należy zwracać uwagę na mocny, długi wydmuch. Prowadzący podaje hasło - Zawłl świeczkę - dzieci prostują po jednym palcu w każdej dłoni ild. Zabawa odbywa się w czasie np. 2 min.