P1030286

tatofofow fot Itak wtfo w lejaperaprac 29Tp# )9 tantadk

mmdg&h

W małych    fo)vttt|P)Ul iSHWHK^

pnrtrMnryirjr (np JfaOęi lab C iPIfOTT) w yn rUmnwa 1 chloraminy np chloramina B (OHjSOjNClNa) oraz chloramina T (CHjC^ts SOj\QlVi)

dwutlenek chloru ClOi. Działanie bakteriobójcze chloru jot bardzo słać Chlor łub kwas podchlorawy przedostając się do wnętrza komorkt bakiem niszczy jej enzymy. W pierwszym etapie chlor przenika przez błonę komórkową a następnie reaguje z enzymami komórki bakteryjnej. Wyjaśnia to, dlaczego organizmy bakteryjne tworzące formy „przetrwalników” są trudne do zniszczenia.

Dwutlenek chloru stosowany od 1940 roku obok dezynfekcji usuwa z wody obcy smak i zapach. Usuwa z wody fenole, jest silnym utleniaczem o zdolnościach bakteriobójczych. Nie tworzy chlorofenoli, jak to ma miejsce w przypadku chloru gazowego. Dwutlenek chloru otrzymuje się w miejscu dawkowania działając chlorem, kwasem solnym, siarkowym na chloryn sodowy.

Nadmiar chloru w wodzie usuwa się prowadząc dechlorację do 0,1 + 0,3 mg/1 CI2 przez:

a)    napowietrzanie,

b)    węgieł aktywny,

c)    chemicznie:

2Na₂S₂0₃ + CI₂ -> Na₂S₄0₆ + 2NaCl Na₂S0₃ + Cl₂ + H₂0 -* NaHS0₄ + NaCl + HCI S0₂ + Cl₂ + 2H₂0 -► H₂S0₄ + 2HCI (w ilości 7,1 mg Na₂S₂0₃ • 5H₂0 na 1 mg Cl₂)

Ozonowanie. Ozon jest stosowany do dezynfekcji wody od 1981 roku. Ma on silne właściwości utleniające. Wprowadzany jest do wody w postaci powietrza ozonowanego. Ozon w wodzie ulega rozkładowi.

0₃ —> 0₂ + Vi 0₂

a następnie reaguje z domieszkami wody, powodując ich rozkład - „ozonolizę”. Ozon jest bardziej skuteczny niż chlor, powoduje również rozkład związków