Obraz9 (14)

288 ROBOTNICZY RAJ

lizm często wchodzą w konflikt, ponieważ kapitalizm ma tendencję ruchu w kierunku monopoli, zaś wolna przedsiębiorczość preferuje wolne i otwarte tynki dostępne wszystkim przedsiębiorcom.

W latach 1989-1990 Rosja oraz większość krajów Europy Wschodniej rozpoczęły u siebie demontaż komunizmu, aby zamienić go na demokracje w stylu zachodnim. Związek Radziecki rozpadł się i większość wchodzących w jego skład republik stała się niezależnymi państwami tworzącymi luźną konfederację zwaną Wspólnotą Niepodległych Państw. Przywrócono prywatną własność ziemi i możliwość prowadzenia nieskrępowanej działalności gospodarczej. W momencie oddawania tej książki do druku transformacja ta jest wciąż w fazie realizacji i bez wątpienia do czasu, zanim trafi ona do państwa rąk, wydarzy się tam wiele różnych rzeczy. Mimo iż Związku Radzieckiego już nie ma, warto omówić, czym był on w czasach komunizmu, bowiem pozwoli nam 10 zrozumieć, w jaki sposób ta ważna frakcja Bractwa zrobiła tak wiele do spotęgowania problemów, z jakimi spotykamy się za życia. Co więcej, komunizm wciąż dominuje w pewnych państwach i w dalszym ciągu inspiruje rewolucyjne konflikty w Trzecim Świecte.

Komunistyczny system Rosji był systemem superkapitalistycznym, ponieważ prze tnysł był tam skrajnie zmonopolizowany, zaś ekonomika państwa całkowicie zdominowana przez te same instytucje, które dominują w państwach kapitalistycznych. Najważniejszą z nich był sowiecki bank, któty działał dokładnie na tej samej zasadzie, co banki zachodnie. Główną różnicę stanowiło to, że rosyjski bank centralny odgiywał (i wciąż odgtywa, w czasie gdy piszę tę książkę) jeszcze bardziej dominującą rolę w życiu ekonomicznym kraju, niż ma to miejsce w krajach zachodnich.

Bank Związku Radzieckiego nosi nazwę Gosbanku. Jest on zarówno bankiem centralnym, jak i komercyjnym. W roku 1980 miał 3.500 oddziałów i zatrudniał 150.000 pracowników. Sowieckie przedsiębiorstwa, które w całości należały do państwa, zależały od Gosbanku, któty udzielał im kredytów, nawet gdy ich wydatki były większe od dochodów. Innymi słowy, komunistyczne przedsiębiorstwa państwo we działały również na zasadzie zysku-straty i musiały pożyczać pieniądze od Gosbanku, kiedy miały straty. Podobnie jak ma to miejsce w państwach niekomunis tycznych, sowieckie przedsiębiorstwa musiały płacić odsetki od pożyczanych pienię dzy. Jedyną różnicą było to, że Gosbank ściągał odsetki w stałej wysokości, podczas gdy w bankach zachodnich ich wysokość podlega fluktuacji.

Gosbank był i jest nadal „bankiem emisyjnym", co oznacza, że jest upoważniony do druku pieniędzy. Tak samo jak banki zachodnie tworzy pieniądze „z niczego". Mimo iż oficjalnie znajdował się w komunistycznej Rosji pod kontrolą rządu, w rzeczywistości był instytucją półautonomiczną, wobec której sowieckie przedsię biorstwa były i są głęboko zadłużone.

Gosbank dominował w sowieckich finansach jeszcze bardziej niż banki centralne w krajach zachodnich, ponieważ przechodziły przezeń wszystkie transakcje między przedsiębiorstwami, co pozwalało mu na stałą ich kontrolę. Gosbank odpowiadał również za wypłaty płac wszystkich robotników. Była to gigantyczna machina biurokratyczna, która regulowała sowiecką ekonomię do niespotykanego stopnia.

Jak z tego widać, komunistyczna Rosja była marzeniem finansowego kapitalisty Marksistowski pomysł, że w ustroju komunistycznym wszystko jest „kolektywną własnością, oznacza po prostu, że wybrana elita bankowości i rząd posiada absolutne prawo rozporządzania wszystkimi zasobami kraju. Sowieckim robotnikom płacono pensje, za które mogli kupować rzeczy osobiste, lecz w myśl przepisów prawa radzieckiego nie mogli posiadać ziemi, budynków, przedsiębiorstw bądź dużych urządzeń przemysłowych. Obywatele radzieccy mogli sprzedawać jedynie rzeczy „używane" lub wytworzone przez siebie samych, nie mogli jednak najmować innych ludzi do czerpania zysku z ich pracy lub angażować się w działalność związaną / pośrednictwem w handlu. Mimo iż istniały pewne wyjątki od tych ograniczeń i kwitł czarny rynek, radzieckie prawo stworzyło efektywny system monopolistyczny, w któiym rosyjscy robomicy byli eksploatowani do granic możliwości w ramach s/rywnego systemu feudalnego. Najłatwiej uzmysłowić to sobie można, porównując to do feudalizmu średniowiecznego.

Większość obywateli radzieckich była zmuszona do odczuwania ciągłego niedoboru dóbr i usług. Nieustannie wmawiano im, że muszą to znosić dla dobra matki Rosji. Niczym feudalni chłopi byli „przywiązani do ziemi" przy pomocy sztywnych, biurokratycznych zasad zakazujących im przemieszczania się bez zgody rządu, któty decydował za nich, gdzie mają mieszkać i pracować. Z tego właśnie względu stali się swego rodzaju chłopami pańszczyźnianymi. Emigracja do krajów za żelazną kurtyną była ściśle reglamentowana, co jeszcze bardziej potęgowało ich pańszczyźnianą pozycję. Byli przywiązani do ziemi, na której się rodzili.

„Elita” komunistycznej Rosji niczym dawni feudałowie opływała w luksusy i przywileje prawnie zabronione dla „mas". W ZSRR dotyczyły one możliwości dokonywania zakupów w specjalnych sklepach, do któtych dostęp miała tylko ograniczona ilość osób. „Elita" mogła także bez trudu podróżować i wysyłać swoje d/ieci na naukę za granicę.

Dawni feudałowie utrzymywali swój system za pomocą ufortyfikowanych zamków, w któtych chłopi pańszczyźniani mogli się chronić przed napaściami zbójów lub obcych wojsk. System sowiecki utrzymywał się w podobny sposób - poprzez podsycanie ksenofobii i stałe przypominanie Rosjanom o najeździe ich kraju przez Napoleona, a potem nazistowskie Niemcy. Państwo sowieckie gwarantowało swoim obywatelom ochronę przed przerażającym i niebezpiecznym światem zewnętrznym.

lak z tego widać, marksistowska gloryfikacja pracy bardzo pasowała do sowieckiego systemu komunistycznego. Ponieważ system ten nakładał ostre ograniczenia co do rodzaju i ilości posiadanych rzeczy, olbrzymia większość ludzi stanowiła wartość irdynie jako siła robocza. Komunizm jest otwarcie ateistyczny, co oznacza, że przeczy Istnieniu jakiejkolwiek rzeczywistości duchowej. Tak więc system sowiecki realizował przedstawione w starożytnych tekstach intencje Nadzorców, które zmierzały do utrzymania gatunku Homo sapiens na poziomie stworzenia przeznaczonego do pruty, którego egzystencja od urodzin do śmierci miała być ciągłą walką o fizyczne pi/etrwanie bez dostępu do wiedzy duchowej, która mogłaby go z tego wyzwolić.

Bardzo ważnym elementem Rosyjskiej Rewolucji była działalność służb specjalny! h. W czasie jej trwania międzynarodowa społeczność tych służb stanowiła już /iiaczącą siłę o dużych wpływach. W ciągu całej historii członkowie sieci Bractwa ;a|intijący ważne stanowiska polityczne traktowali je jako znakomity kanał do

i ii Bogowie Edenu