administracyjnym osoby a rejestrem PESEL, wymagająca zasadniczej modernizacji systemów informatycznych, obsługujących ewidencję ludności zarówno na poziomie gminy, jak i na poziomie centralnym.
Z uzasadnienia projektu:
• Zasady (założonej w pierwszym etapie po wejściu w życie ustawy, czyli do 2011 r.) rejestracji miejsca zamieszkania związane są wyłącznie z koniecznością zapewnienia funkcjonowania do tego czasu rejestru PESEL. Zdezaktualizowanie rejestru nie uniemożliwiłoby działania państwa, ale z pewnością znacząco obniżyłoby standard usług świadczonych przez państwo na rzecz obywateli. W konsekwencji, w krótkim czasie, obywatele zostaliby obarczeni koniecznością załatwiania spraw, które dziś 1 przy pomocy rejestru PESEL - wykonuje państwo.
Dla przykładu obywatele we własnym zakresie musieliby dopisywać się do spisu wyborców, przedkładać przy różnych czynnościach administracyjnych dokumenty źródłowe potwierdzające ich tożsamość itp. Bez wątpienia również zakłócony byłby system finansowania samorządu terytorialnego, oparty obecnie na ustalaniu liczby mieszkańców według miejsca zameldowania.
W tej sytuacji projektodawca zrezygnował z rejestrowania każdorazowego, trwającego ponad cztery doby miejsca przebywania, traktując to jako nieuzasadnioną ingerencję w prywatność. Pozostawił natomiast (do 2011 r.) wymóg rejestrowania miejsca zamieszkania przyjmując, iż jest to element trwały w życiu każdej osoby, a informacja o nim jest udostępniana dość powszechnie przez samego zainteresowanego na potrzeby codziennego funkcjonowania np.: w zakładzie pracy, banku, na poczcie, przy korzystaniu z różnych usług itp.
• Dla celów rejestracji miejsca zamieszkania projektodawca zdefiniował tzw. podstawowe miejsce zamieszkania osoby. Jest to definicja opisowa, oderwana od ustalania zamiaru osoby. Celami, jakim służy zgłoszone podstawowe miejsce zamieszkania, są potwierdzenie przebywania w danym miejscu, dla zapewnienia sprawnej realizacji potrzeb administracyjnych obywateli, oraz ustalanie adresu do doręczeń.