P1080039 (3)

Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS)

Zdjęcie RTG 36-letniego mężczyzny z ostrym bólem śródbrzusza i rozpoznanym zapaleniem trzustki. Podczas transportu do szpltalo rozwinęły się u niego objawy ostrej duszności. RTG klatki piersiowej wskazuje na zespól ARDS. Należy zwrócić uwagę, że na zdjęciu widoczne są obustronnie zagęszczenia, mogące sugerować obrzęk pluć. Nie widać /ednak żadnych oznak niewydolności lewej komory serca. Chory ten zmarł trzy tygodnie później, wentylowany mechanicznie na oddziale Intensywnej terapii.

I ARDS lo uszkodzenie płuc widoczne na zdjęciu RTG klatki piersiowej w posta-I ci zlewnych zmian pęcherzykowych, które przypominają obraz obrzęku płuc.

I Inną przyczyną (dużo częstszą) obrzęku płuc jest niewydolność lewokomorowa I serca, która pociąga za sobą także rozwój niewydolności oddechowej. Dlatego, jeśli na zdjęciu klatki piersiowej zostaną dostrzeżone obustronne zagęszczenia J mogące sugerować ARDS, trzeba:

•    sprawdzić, czy zagęszczenia rzeczywiście wyglądają jak te zwykle stwier* dzane w ARDS,

•    zdecydować, czy jest to ARDS, czy niewydolność lewokomorowa,

•    zastanowić się nad możliwymi przyczynami rozwinięcia się ARDS u pacjenta.

1.    Żeby stwierdzić, czy zagęszczenia widoczne na zdjęciu RTG klatki piersiowej odpowiadają ARDS, najpierw sprawdza się ich rozmieszczenie. Muszą być obecne w obu płucach - tak mówi definicja zespołu. Następnie należy zwrócić uwagę na rodzaj zagęszczeń. Zwykle są słabo odgraniczone, to znaczy, że trudno jest zobaczyć ich granice. Mogą zawierać strefy konsolidacji miąższu płucnego, czasem więc można wśród nich rozpoznać bronchogram powietrzny (s. 44).

2.    Zmiany stwierdzane w płucach zgodne z obrazem ARDS sugerują, że w tkance płucnej zgromadziło się dużo płynu. Teraz należy podjąć decyzję, czy przyczyną jest ARDS czy lewokomorowa niewydolność serca. Zdjęcie klatki piersiowej analizuje się, wykonując kolejno niżej wymienione czynności.

a)    Ocena wielkości sylwetki serca. W niewydolności lewokomorowej spodziewać się można dużego serca, w ARDS rozmiar serca nie odbiega od normy.

b)    Ocena naczyń krwionośnych górnych płatów płuc. W niewydolności lewokomorowej będą one poszerzone (zob. s. 56), natomiast w przypadkach ARDS ich szerokość będzie prawidłowa.

c)    Ponowna ocena rozmieszczenia zmian. W niewydolności lewokomorowej będą się one lokalizować bardziej przywnękowo, w ARDS - bardziej obwodowo.

d)    Odszukanie na zdjęciu linii Kerleya (zob. s. 57). Choć pojawiają się w przypadkach ARDS, to jednak w niewydolności lewokomorowej są stwierdzane dużo częściej.

61