P1080444

Rys. 10. Schematyczny przekrój pakietu talerzy wirówki odtłuszczającej z zaznaczeniem drogi odbywanej przez kuleczki tłuszczowe (wg Łukianowa oraz Eiselego). Uwaga: a) im większa kuleczka tłuszczowa, tym większa jest v_w; b) im dalej od osi wirowania, tym większa jest v_w‘, c) im bliżej brzegu strumienia, tym mniejsza jest v_w 1 — tor dużej kuleczki tłuszczowej, 2 — tor małej kuleczki tłuszczowej, 3 — schematyczny obraz warstw mleka odtłuszczonego i śmietanki, 4 — wektory prędkości przy zmianie położenia kuleczki tłuszczowej w stosunku do osi wirowania i osi strumienia, v_s — prędkość przepływu kuleczki tłuszczowej w strumieniu, v_w — prędkość wypływu kuleczki tłuszczowej pod wpływem siły wyporu, v — prędkość rzeczywista jako wypadkowa v_s i v_w dla każdego położenia

Talerze rozdzielcze zostały powszechnie przyjęte od 1903 r., tj. od daty wygaśnięcia ważności patentu Bechtolsheima. Do tego czasu jedynie wirówki szwedzkie Alfa-Laval miały wspomniane talerze. Inne wytwórnie wirówek próbowały w odmienny sposób uzyskać rozdzielenie mleka na cienkie warstwy (np. w wirówce Me-1ott.fi 7^st.oRnwflnf> w t.vm celu liczne gwiaździste nasadki, a w wirówce Rotatfttó