na w rozdziale o kombajnie AM-50; w tym rozdziale zostaną podane tylko zasadnicze różnice występujące w rozwiązaniu konstrukcyjnym.
Podstawową różnicą jest uklud napędowy podwozia, w którym — w miejsce dwóch niezależnych napędów gąsienic z dwoma silnikami elektrycznymi bądź hydraulicznymi — zastosowano Jedną przekładnię dla obu gąsienic, napędzaną jednym silnikiem elektrycznym. Możliwość skrętów i obrotu kombajnu w miejscu uzyskano przez zastosowanie hamulców i sprzęgieł wiclopłytkowych, sterowanych hydraulicznie.
Podwozie gąsienicowe kombajnu GPK ma układ napędowy taki jak w kombajnie 4PU. Podwozie napędzane jest silnikiem elektrycznym o mocy 20 kW, który również napędza pompę ukłudu hydraulicznego kombajnu. Schemat kinematyczny tego napędu pokazano na rys. 78. Z silnika elektrycznego napęd przenoszony jest przez parę kół stożkowych 1 parę kół walcowych na wały II i III, z których za pośrednictwem sterowanych hydraulicznie sprzęgieł wiclopłytkowych następuje odbiór napędu tui poszczególne gąsienice.
Wspomniane sprzęgła umożliwiają niezależne załączanie gąsienic i wy* konywanic przez kombajn skrętów.
Po uruchomieniu silniku podwozia obroty z silniku przenoszą się na wały II i III, jednak z uwagi na rozłączone sprzęgłu nie przenoszą sił} dalej. Kombajn stoi.
W celu załączeniu jazdy kombajnu do przodu należy włączyć jednocześnie dwa sprzęgłu, znajdujące się na wale U dlu lewej i prawej gąsienicy, co powoduje przeniesienie się obrotów z wałów II poprzez kola zębate nu gwiazdy łańcuchowe i jednoczesny ruch gąsienic w Jednym kierunku.
Równoczesne załączenie dwóch sprzęgieł na wale III Hpowoduje ruch kombujnu w kierunku przeciwnym.
W celu wykonunln skrętu kombajnem należy załączyć tylko jedno sprzęgło. Na przykład załączenie prawego sprzęgłn na wule ll spowoduje ruch prawej gąsienicy i skręt kombajnu w lewo. W tym czasie lewa gąsienica stoi.
Zespołami, umożliwiającymi w podwoziu kombajnu GPK niezależne uruchamianie gąsienic, są hamulce i sprzęgła wielopłytkowe. Dzięki nim też przy jednym kierunku obrotów elektrycznego silniku napędzającego podwozie możliwe Jest uzysknnic dwóch kierunków Jazdy kombajnu i wykonywanie skrętów. W omawianym podwoziu zabudowane są cztery zespoły hamulec—sprzęgło (rys. 79). Każdy z zespołów hamulec—sprzęgło składa się z następujących elementów:
—i obudowy hamulca,
— tulei zewnętrznej hamulca,
— tarczy dociskowej,
— tulei zewnętrznej sprzęgła,
— tulei wewnętrznej,
— zestawów płytek wewnętrznych i zewnętrznych dla sprzęgła i dla
hamulca.
Działanie hamulca jest podobne do dziułnnia hamulca zastosowanego w podwoziu kombajnu PK-9 z tą różnicą, że w kombajnie GPK hamulec i jego dziulunie połączone jest ze sprzęgiem. Obudowa hamulcu Jest na stałe połączona z kadłubem przekłudnl. Pokazana na rysunku sprężyna hamulca opiera się o obudowę i działając w kierunku strzałki nie zaczernionej, wywołuje poprzez tarczę hamulca nacisk na płytki. Płytki dociskane są
Tultja zewnętrzna hamulca
Tan
Dop
Tuhja zewnętrzna sprzęgła Tułają wewnętrzna
HAMULEC - SPRZĘGŁO
109