P1120461 resize

m

328

uakkk ara.

apołów grobowych. Brak też tu wyrobów metalowych, które by mogły potwierdzić proponowane datowanie.

Jest jednak dosyć prawdopodobne, te nad środkowym Bobrem, w oko* licach Bolesławca, u schyłku okresu halsztackiego i w początkach okresu lateńskiego egzystowała mała grupa ludności kultury łużyckiej, która dotrwać mogła do 111 w. pji.e. Za takim datowaniem mogą przemawiać obie zapinki z Bolesławca, które wiązać by należało raczej z osadnictwem schyłkowej fazy kultury łużyckiej niż z osadnictwem kultury pomoiskiej. jak to dotąd czyniono.

VI

Zupełnie poza zasięgiem oddziaływania kultury pomorskiej pozostała wysunięta na zachód grupa snsko-łużycka. której młodsza faza nosi nazwę bialowickiej. Znaczna część terytorium zajętego przez tę grupę pozostała też poza zasięgiem kultury jastorfskiej. Jak można wnosić z dotychczasowych obserwacji, grupa białowicka rozwijała się bez większych zakłóceń przez cały okres halsztacki i przetrwała do początków okresu lateńskiego**.

Do najmłodszej fazy grupy bialowickiej zaliczamy płaskie groby ciałopalne. popielnicowe, wyposażone głównie w ceramikę. W przeciwieństwie do fazy klasycznej, w której groby wyposażone były w liczne naczynia, w grobach najmłodszej fazy liczba naczyń uległa poważnemu zmniejszeniu. Spotyka się pochówki, w których występowała tylko nakryta misą popielnica (ryc. 12). Niekiedy towarzyszyło jej tylko kilka przystawek. Nielicznie w grobach reprezentowane były wyroby metalowe, brązowe czy żelazne.

Do ciekawszych obiektów najmłodszej fazy grupy bialowickiej należy cmentarzysko w Dresden-Stentsch. Znaleziono tam w grobach zapinki z wyodrębnioną nóżką, które pozwalają na powiązanie tej fazy z wczesną fazą okresu lateńskiego. W jednym z grobów na tym cmentarzysku*¹ odkryto hecrutkowatą popielnicę o chropowaconym brzuścu i wygładzonej szyi. zdobioną listwą plastyczną umieszczoną u nasady szyi (ryc. 13 c). nakrytą misą o brzegu zagiętym do środka (ryc. 13 b). We wnętrzu popielnicy wśród spalonych kości znaleziono brązową zapinkę z nóżką silnie «%lę*ą w stronę ka błąka (ryc. 13 a). Drugi grób z tegoż cmentarzyska**.

* G. BUrbtnm, Zmr Fmge noch der Enddatterung der Billendarfer Kultur m Suchsen. Manncs-Hrsśnzunssbaad. t. 5: 1028, s. 127-137; W. Kropf, Di* BlUen-dmrfer Kultur muf Grmmd der Cr ab fundę. Leipzig 2033. s. 144-155.

■ Bierbaia. o*, dt, a. 127-129. ryc. 1-3; W. Coblens. CrabfmmU der JNRtmdarfer Kultur truś Sachsen. Jamtarła Arch■eoloęłr■ Dcutschland'*. z. *ł: 1061, ZB-7SL

» Coblefls. cfc, D-77.

o 5 10 15m

Ryc. 12. Gross Lubbcr.au, Kr. Calau, st. 3. Inwentarz grobu 30 zc ichylkowej fazy grupy bialowickiej kultury łużyckiej (wg D. W. Bucka)

Ryt 23. Dresd en-Steniach- Inwentarz grobu zc schyłkowej fazy grupy WatowłckicJ kultury łużyckiej (wg W. Coblenza)

takie ciałopalny, popielnicowy, wyposażony był w liczne naczynia (20 sztuk) oraz w żelazną zapinkę z nóżką odgiętą ku górze. Z naczyń na szczególną uwagę zasługuje kubek 13, beczułkowaty, zaopatrzony w ucho.