ukośnie obmazywane, a wyróżniają się tym, że ich szyjki są krótsze i bardziej przysadziste.
Chropowacone są także naczynia bez wyodrębnionej szyjki (ryc. 12 i 5). Są to formy bardzo powszechne zarówno w kulturze kurhanów zachodniobałtyjskich (J. Antoniewicz 1964, tabl. XII). jak i w kulturze łużyckiej (J. Chudziakowa 1974, tabl. IV, 5) oraz kulturze pomorskiej (J. T. Podgórski 1971, s. 86). W tych dwóch ostatnich są najczęściej opisywane jako garnki jajowate. Oprócz wyżej opisanych okazów chropowaconych znaleziono także kilka dużych fragmentów brzuśców naczyń typu „kloszowego". Jedynie pfzez pojedyncze fragmenty są reprezentowane w omawianym materiale dna, wśród których obserwujemy zarówno formy płaskie, jak i półkuliste.
Stanowisko 2 znajduje się na nieco większej wyspie o kształcie wydłużonym, położonej w pobliżu zachodniego brzegu jeziora. Wyspę od brzegu oddziela jedynie wąski, kilkudziesięciometrowy przesmyk. Na powierzchni stanowiska widoczny jest łukowato przebiegający niewielki wał, broniący osiedla od strony lądu. Za nim, od wewnątrz, spore zagłębienie, a następnie, wyniesione wyżej niż korona wału, wnętrze wyspy. Wykopy założono w zachodniej, obronnej części wyspy, przeć-nająć nimi zarówno wał, jak i wnętrze osady. Udało się stwierdzić, że znajdowała się tu konstrukcja obronna złożona z wału ziemnego usypanego na samej krawędzi wyspy oraz przylegającego do niego od wewnątrz głębokiego i szerokiego rowu okopu. Znajdowane tu bardzo duże ilośd polepy i spalonego drewna wydają się świadczyć, że mógł on być pierwotnie zadaszony. W zagłębieniu tym znaleziono też większość zabytków. We wnętrzu osiedla poza pojedynczymi fragmentami ceramiki nie natrafiono na wyraźniejsze ślady osadnictwa. Opisane fortyfikacje zostały wzniesione przez ludność kultury kurhanów zachodniobałtyjskich, a wtórnie były użytkowane we wczesnym średniowieczu przez plemiona pruskie. Ceramika charakterystyczna dla tego ostatniego okresu wystąpiła w kilku przypadkach w obrębie rowu. Zdecydowaną przewagę ma jednak materiał wczesnożelazny reprezentowany głównie przez ceramikę. Oprócz tego znaleziono fragment kamiennej siekiery, kościane dłuto, kilka krzemieni ze śladami obróbki, rozcieracz i dwie osełki kamienne.
W ceramice, podobnie jak na stan. 1, najliczniej reprezentowane są naczynia gamkowate w obu wydzielonych kategoriach. Formy z wyodrębnioną szyjką są rozmaicie wyprofilowane. Wylew jest albo lekko rozchylony (ryc. 3:1), albo też szyjka ma kształt cylindryczny (ryc. 4:1). Najciekawszy jest fragment z pogrubionym wylewem i umieszczoną tuż pod nim listwą plastyczną zdobioną odciskami palcowymi (ryc. 3:4). Ten sposób zdobienia możemy zaobserwować na przykład na naczyniu