P4250139

238

i wlotowy są takie same. Z warunku

238

wynika przy czym

zatem

*2=0,= 90° ci = ir + wf,

(VI 1.88)

w, = c, sina,,

cf = u²+cf sin² a,, c,(l—sin²a,) = cfcos²a, = u²,

(a)

ostatecznie

AJe	[- = cosa,.	(b)
	8 §gg V	(c)
	^ci = <•/> >72(1-0)/^+^,	8

gdzie q — 0,5, c₀ = c, sin z,, czyli

c? = <j»²^y+c?sin²a,j,

fc,y ₌ 2(1 —y²sin²a,) V^ci/ "    <p²

Wstawiając (c) i (e) do (b) znajdujemy

(0

(g)

(YII.89)

cos a,    tpcosa,

^V_ cjci " _% 2tl —<p²sin²a,)’ dla q = 0,5 możemy nnpisać

1 = 2(l-o),

zatem

\/2(l —<p² sin²a,) = 2_V'1 — Q-y/\ — <p²sin²a, i wzór (f) otrzymuje postać

cosa,    (p

^V90* — -—7=    .—-—----- ,

2^/1 — o_x/l -^²sin²a, stanowiącą ścisłe rozwiązanie dla q ■= 0,5.

(YII.90)

cosa,

i stosując uproszczony wzór

podobny do zgrubnej relacji (VII.87). Wzorem (VI1.90) można posługiwać się w obliczeniach przybliżonych w całym obszarze 0 ^ q ^ 0,5 oraz odpowiednio w obszarze o > 0,5 pisząc zamiast q

q' = 1 -Q,

i zastępując kąt a, przez kąt P'₂

COS/? 2

0,5    =$ i.

(VII.90.a)

Na rysunku VII.18 podano charakterystyki sprawnościowe stopni pośrednich jednorodnych z krótkimi łopatkami dla różnych reakcyjnemu q = 0,0—0,2—0,4—0,5. Krzywe te obliczono, przyjmując każdorazowo n j korzystniejszy kąt

«top< = «i(v, q)

7u 0.90 0.89

0.87

0.93

Rys. VII.18. Charakterystyki stopni jednorodnych w funkcji roakcyjności i wskaźnika prędkości dla każdorazowo optymalnych kątów ot,. Kółko pojedyncze oznacza optimum sprawnościowe.

kółko podwójne — według wzoru (VI 1.90)