PB040660

Hlolena I dóbrostan zwierząt gospodarskich

Czas (miii)'

Rys. 4.4. Oddawanie ciepła z organizmów świń utrzymywanych na podłodze szczelinowej zbudowanej z: I - Zelazobcionu, 2 - siali (krata), 3 - żelazobetonu pokrytego gliną paloną, 4 - drewna dębowego

Wytrzymałość mechaniczna rusztów musi być większa niż pełnych podłóg bezściółkowych. Wynika to z dwóch faktów:

> po pierwsze, przy utrzymaniu na ruszcie obciążenie rozkłada się nie na całą racicę, lecz np. u krowy tylko na 6 punktów stycznych o powierzchni ok. 3 cm³ każdy. W takim przypadku obciążenie jednostkowe dla krowy o masie 600 kg będzie osiągało 8,3 kg/cm, a ptzy jednej chorej kończynie, kiedy krowa będzie przenosić masę ciała na pozostałe, to obciążenie jednostkowe będzie jeszcze wyższe może przekraczać 10 kg/cm² > po drugie, czynnikiem wymagającym odpowiedniej wytrzymałości rusztu jest fakt, że złamanie rusztu w wyniku słabej jego wytrzymałości może prowadzić do złamania kończyny lub innych poważnych urazów. Normatywne obciążenie na podłogę rusztową powinno wynosić dla świń nie mniej niż 200 kg na 1 m.b. (współczynnik przeciążenia - 1,4), zaś dla krów od 300 do 400 kg na 1 m.b. (ze współczynnikiem przeciążenia -1,2).

• Inne cechy. Ruszty nie powinny być śliskie, ale jednocześnie niezbyt szorstkie, aby nie powodowały nadmiernego ścierania racic (tab. 4.4). Profile rusztów powinny być tak dobrane, aby nie prowadziły do urazów racic i strzyków. Ruszty te nie powinny zawierać substancji toksycznych, powinny być wygodne w montażu oraz w myciu, czyszczeniu i dezynfekcji.

Tabela 4.4. Średnie wartośći narastania i ścierania rogu racicznego u cieląt utrzymywanych systemem bczściółkowym (Winnicki i wsp.. 1983)

Cecha	Podłoga rusztowa — belki z nakładką gumową				Podłoga rusztowa		— belki betonowe
	Racice kończyny				Racice kończyny
(w mm)	przedniej		tylnej		przedniej		tylnei
	zew.	wcw.	zew.	wcw.	zew.	wew.	zew.	wcw.
Narastanie "	10,9	11.0	11.7	11.1	10.3	10.4	13.6	12.1
Ścieranie "	8.2	6.5	7,6	6.3	13.8	13.6	21.0	20.1
Różnica	+2.7	+4,5	+4.1	+4.8	-3.5	-3.2	-7.7	-8.0

¹¹ w ciągu 60 dni u 4-miesięcznych cieląt

4.3. Oddziaływanie podłóg na zwierzęta

Schorzenia zwierząt gospodarskich związane z wadami podłóg w pomieszczeniach inwentarskich nazywane są często schorzeniami spowodowanymi przez podłogę (Jloor dieseases). Nieprawidłowo rozwiązane podłogi dla zwierząt są wynikiem nieumiejętnej i krótkowzrocznej działalności człowieka. Dlatego też floor dieseases zaliczane są do szerszej grupy schorzeń określanych ostatnio jako MMD (men madę dieseases). Dosłownie są to choroby spowodowane przez człowieka. W tej grupie floor dieseases występują schorzenia wymion w różnych postaciach i schorzenia kończyn.

Schorzenia wymion powstawać mogą m.in. w wyniku zimnych podłóg. Oziębienie wymienia powoduje skurcz naczyń krwionośnych, zmniejszony dopływ krwi, a tym samym ograniczone odżywianie tkanki gruczołowej i obniżenie jej odporności.

Jeżeli oziębieniu dodatkowo towarzyszy wysoka wilgotność powietrza i mokre legowisko, to zwiększa się wtedy niebezpieczeństwo powstawania zakrzepów oraz rozpulchniania naskórka wymienia, co ułatwia wnikanie znajdujących się w otoczeniu drobnoustrojów chorobotwórczych do gruczołu mlekowego. Dodatkowym elementem sprzyjającym występowaniu schorzeń wymienia przy zimnym legowisku jest fakt, że krowy tracą czucie w oziębionym wymieniu i podczas kładzenia się czy wstawania następują sobie na strzyki racicami, kalecząc je lub miażdżąc.

Innym mankamentem wpływającym na schorzenia wymion jest śli-skość podłogi. Każdy upadek krowy na śliskiej podłodze powoduje gwałtowny nacisk całego ciała zwierzęcia na wymię, co może prowadzić do okaleczenia i stłuczenia strzyków oraz wymienia. Schorzenia wymion