pd2 (4)

rocia ncrvosa). Anorcktyczki (choć na jadło wstręt z rzadka zapadają też mężczyźni) odchudzają się, głodzą, stopniowo wyniszczając własny organizm. Chorobę diagnozuje* sic wówczas, gdy waga ciała pacjenta spada poniżej Sń proc. normy właściwej dla jego wzrostu i wagi. ‘Ib tylko pierwsze z czterech krytc-riów diagnostycznych. Pozostałe to: u kobiet hrak trzech kolejnych miesiączek, silny lęk przed przybraniem na wadze, zakłócenia wizerunku własnego ciała. Typowe jest też negowanie własnej choroby, nieprzyznawanie się do niej. J to czyni anorek-J się podobną do wszelakich

IL uzakrżnieó: ixł alkoholu, nikotyny, jedzenia. Anoreksja ro też nałóg Nałogowe głodzenie się, nałogowe „zmniejszanie" rozmiaru swojego I ciała, do granic możliwości,

¹ do granic wytrzymałości.

■ W końcowvj fazie do granic | bkdogkzncgp przetrwania.

£ A może by tak ...dieta?

, W wydanej wiosną autobiograficznej książce Judilli Kuhollah „Chuda” autorka, która sama zmagała się z anoreksją, pisze, że potrafi dokładnie określić, kiedy za -częło się to szaleństwo od-

kcłiudzania. To jest jak wezbrana woda - pisze Pallialłah - pewnego dnia po prostu tania pęka i... woda się wylewa W przypadku Kamili tama pękła, gdy lekarz, do którego poszła na badania kontn»lnc,

, zastigerowył jej. żc powinna zrzucić kilka kilo. Ważyła Wtedy 62 kilogramy. Wczc-I śrticj nigdy nie myślała o od-I chadzaniu, choć nie czuła się swoim ciele do końca do-

Czasem,

kontrolując swoją wagę i ciato, anorektyczka próbuje odzyskać kontrolę nad swoim życiem w ogóle.

brzc. Po tej wizycie przez głowę przemknęła jej myśl: ..A może rzeczywiście jestem i za gruba?”. - Nie kibiłam tego, jak wytykano umie palcami, jak na mnie patrzono, na kawałek tyłka, kawałek cycka. Denerwowały mnie różne komentarze kolegów

-    mówi Kamila.

Zaczęła całkiem zwyczaj -nie. Od odstawienia wysokokalorycznych przekąsek, .słodzonych napojów, tuczących sosów-, makaronów. Miała zamiar odżywiać się zdrowo: warzywa, owoce, dużo surowizny. soków, sałatek. - Ta dieta u> była dla mnie okrop na męka i katorga. Walczyłam 7 w łasnymi słabościami, i bo miałam zupełnie inne przyzwyczajenia żywieniowe

-    wspomina dzisiaj.

Kasia (19 lat) zaczęła się odchudzać jeszcze w gimna-| zjum. Raz do roku razem z kolegami i koleżankami 7. klasy urządzali konkurs j tańca. Wspólnie wybierali ja-I kiś przebój, opracowywali układ taneczny. Dziewczyny kupowały wystrzałowe sukienki, szyły spódnice, c/csa-, ły się. malowały... To była wielka uroczystość, filmowana kamerą wideo. Każdy chciał jak najlepiej wypaść.

Kilka miesięcy przed tym występem COŚ mi tak strzdi ło I do głowy, że odstaję wyglądem od innych dziewczyn. I dzisiaj wiem. ze nie odstawa łam. Byłam normalna, nie gruba, nie za szczupła. /Me zdarzyło się. że któraś kole żanka krzywo spojrzała, rzuciła nieprzychylny komentarz... Było mi wtedy* przykro. Pomyślałam, żc schudnę tylko kilka kilo, na len występ. Przez tę kamerę. Przecież wszyscy wiedzą, że kamera pogrubia. I jeszcze ktoś mi powiedział, w jaki sposób sprawdzić,czy ma się nadwagę. Trzeba usiąść, i jeśli na brzuchu zrobią się fałdki, to znaczy, żc pora na dietę. Sprawdziłam. Robiły mi się-

Kasia poszła po radę do mamy. Żeby podpowiedziała jej, jak jeść, żeby się skutecznie odchudzić. Zaczęły się zdrowe posiłki, solówki... Ale efekt nie był oszałamiający. Ja dniałam schudnąć dużo i bardzo szybko. Więc zaczęłam się głodzić - mówi.

Gdy nic jem, znów wierzę w siebie

Często impulsem do od chudzania bywa czyjaś złośliwa uwaga, niewybredny komentarz. Boli, zwłaszcza gdy jest wygłoszona pod ad nesem nastolatki czy młodej kobiety. Kiedy ma się 13.15, 17 lat. każdego dnia widzi się w lustrze inną osobę. Rosną piersi. Zaokrąglają się biodra, uwypukla się brzuch, wzgórek łonowy, pojawia się miesiączka. Ciało zachowuje się tak, jakby żyk> własnym ży

ciem. Trudno te zmiany zaakceptować. dobrze poczuć się w lej nowej skórze, skórze dojrzałej kobiety. Czasami aż chce się wrócić w kostium I małej dziewczynki.Ten strach przed kobkxością. dorosło ścią, własną seksualnością to też jeden z fundamentów anoreksji.

Jak można kontrolować I własne ciało? Dawkując mu jedzenie. Nie pozwalając mu się rozrastać. To również cał-' kiom niezły sposób na odzyskanie kontroli nad życiem w* ogóle. Większość a norek-tyczek wpada w sidła choro -| by wtedy, gdy tracą grunt pod nogami, psychiczne i emocjonalne wsparcie. Na przykład wikłają się w toksyczny związek. Tak jak Kasia.

- 'Ib hvk> w liceum, byłam w dołku, z tym chłopakiem nie bardzo nam się układało. Ale kochałam go. chciałam to ratować. Chciałam mu się podobać. Gdy było mi źle.

I dużo jadłam. Potem się głodziłam, traciłam kilogra-¹ my. Znowu zaczynałam jeść i wtedy pojawiał się efekt jo-jo. W końcu ważyłam SO kilo.

I On niby mnie akceptował, mówił, że jest w porządku,

I ale potrafił tak znienacka powiedzieć: „Ty baleronie” - wspomina Kasia, i Gdy nie jadła, odzyskiwała dobre* humor, wiarę w siebie.

' Odzyskiwała poczucie kontroli. (udith lathallah zaczęła się odchudzać w wieku 13 lat. po tragicznej śmierci i ukochanego ojca. „Nasza ro-

Warto przeczytać

Wstrząsająca książka o anoreksji zainspirowana własnym doświadczeniem autorki. To opowieść

0    tym, jak szybko wpada się w sidła choroby

1    jak się z nią walczy.

Juditb Fathallah, Chuda, Wydawnictwo Znak

49