P2020004

WYBRANE METODY NEUROREHABtLITACJI DZIECI 135

WYBRANE METODY NEUROREHABtLITACJI DZIECI 135

Motyk okolice ust, wnętrze jamy ustnej, barki, kończyny górne oraz dłonie. Stymulacja dotykowa tych okolic podczas terapii wywoływać może gwałtowne reakcje -Itakie jak np.: płacz, krzyk, wymioty, które w konsekwencji prowokują lub wzmagają nieprawidłowe zachowania ruchowe.

W zakresie propriocepcji należy dostarczyć dziecku prawidłowego poczucia [położenia ciała w przestrzeni oraz poszczególnych jego segmentów względem siebie, jak również poczucia prawidłowego ruchu w przestrzeni. Oznacza to odpo-|| wiednie układanie dziecka oraz noszenie i poruszanie w taki sposób, aby prawidło-Kwo odczuwało swoje ciało, jego ciężar, płaszczyznę podparcia, otaczające go ■przedmioty i przestrzeń oraz zmiany położenia ciała w przestrzeni podczas wyko-I nywania mchu. Często w tym celu stosuje się dodatkowo specyficzne dla „neuro-fchabilitacji” techniki proprioceptywne. Typowym przykładem mogą tu być tzw. Bappingi. Różnią się one od wymienionych wyżej technik przede wszystkim sposo-ibem podania bodźca i kierunkiem przebiegu pobudzenia.

I Jak powyżej podano, wyróżnia się kilka podstawowych rodzajów tappingu. iPreassure tapping stosuje się w przebiegu prawidłowego wzorca ruchowego. ■Terapeuta przykładając dłonie w okolicy stawów proksymalnych wykonuje ryt-imiczny nacisk kierowany dokładnie w stronę płaszczyzny podparcia. Kierunek sty-Imulacji musi zatem być stale dopasowany do kierunku przebiegu ruchu. Poprzez jsumację czasową pobudzeń proprioceptywnych wyzwalanych naciskiem ciężaru [ciała na podłoże uzyskuje się prawidłowy współskurcz (ko-kontrakcję) mięśni anty-ferawitacyjnych, a więc lepszą stabilizację, a zarazem wzrost proksymalnej kontro-p posturalnej. Aby wywołać prawidłową odpowiedź mięśni, stosowany nacisk [powinien być odpowiednio lekki, rytmiczny i szybki. Wykonuje się go najczęściej [w kierunku: głowa - miednica, bark - bark, barki — biodra, biodro — biodro. Alter-native tapping - tapping naprzemienny stosuje się w celu uzyskania większego zakresu mchu. Ręce terapeuty, przytrzymując i zwalniając chwyt - na zmianę podpowiadających sobie punktach kluczowych po obu stronach ciała, wspomagają przebieg wzorca mchowego, kontrolując w ten sposób aktywność agonistycz-[nych i antagonistycznych grup mięśniowych zaangażowanych w danym wzorcu [mchowym. Dystalna (głównie poprzez dłonie i stopy), naprzemienna po obu stronach dała kontrola oraz właściwa koordynacja aktywności przeciwstawnych grup mięśniowych uaktywnia mobilność poszczególnych odcinków ciała. Inhibitory tapping-tapping hamujący, tak jak i pozostałe formy tappingu, również wykonuje się w przebiegu wzorca mchowego. Podstawą tej stymulacji są lekkie, rytmiczne pchnięcia punktów kluczowych, równocześnie po obu stronach ciała, nadające mchowi właściwy, prawidłowy kierunek. Sweep tapping oznacza „zamiatające” mchy dłoni, wykonywane wzdłuż przebiegu włókien aktywizowanej grupy mięśniowej. Dłoń terapeuty musi być dokładnie dopasowana do kształtu brzuśca stymulowanego mięśnia, aby przekazywany bodziec był odczuwany jak płytkie klepnięcie, a nie jak bolesny klaps, gdyż tylko odpowiednie natężenie bodźca staje się źródłem informacji proprioceptywnej. Tapping „miotełkowy" jest pomocny

I