strzeże, że któreś z dzieci wykonało jakikolwiek ruch, poleca mu cofnąć siq na miejsce wyjściowe. Czatujący znów odwraca się i zabawa toczy się dalej. Ten, kto pierwszy dojdzie i dotknie czatującego, wygrywa i zajmuje jego miejsce.
31. Komu trzeba się ukłonić?
Dzieci siedzą w półkolu. Jedno wychodzi z sali, pozostałe umawiają się. komu ma się ukłonić to, które wyszło. Przywołane dziecko wchodzi, a po zostałe rytmicznie klaszczą — cichutko, gdy szukający jest daleko od wyznaczonego dziecka, głoś no, gdy się do niego zbliża.
32. Kto cię woła?
Dzieci siedzą w rozsypce na ziemi. O kilka kr ków przed nimi, tyłem do nich, stoi wyznaczor. dziecko. Wskazane przez nauczycielkę jedno dziec ko z siedzących woła: „Dzień dobry!” (lub jaki kolwiek inny wyraz). Dziecko stojące przed gru-| pą, nie odwracając się, wymienia imię wołając go. Jeśli nie udało mu się rozpoznać głosu, od wraca się i próbuje jeszcze raz odgadnąć, kto j wołał. Gdy rozpozna, na jego miejsce staje inn dziecko.
33. Zadzwoń!
Przygotowanie: Na środku sali dwa stojaki, a na nich dzwonki. Po obu stronach zaznaczone linie w odległości 5—6 kroków od stojakó Dzieci podzielone n- dwie grupy siadają poza wyznaczoną linią.
Zabawa: Wyznaczone dziecko staje na linii, mierzy krokami przestrzeń dzielącą je od dzwonka, następnie wraca na linię i odbywa tę sani* drogę z zamkniętymi oczami. Jeśli uda mu si* zadzwonić, otrzymuje chorągiewkę dla swego zespołu. Kolejno każda grupa wysyła jedno dziecko. Po zakończeniu zabawy porównujemy, któr
grupa otrzymała więcej chorągiewek za Trafienie do dzwonka.
34. Natarcie
Przygotowanie: Dwie linie wyznaczające mety po dwóch stronach boiska lub sali (odległość linii dowolna). Dzieci stoją na mecie zwrócone przodem do mety przeciwległej.
Zabawa: Na sygnał, głośno krzycząc, dzieci biegną na przeciwległą metę i zajmują miejsce jak przed wybiegiem. Należy dopilnować, aby wybiegały dopiero po sygnale. Przed rozpoczęciem biegu i po nim dzieci zachował ją ciszą.
35. Kto prędzej powróci?
Przybory: Woreczki (czerwone i zielone w równej liczbie).
Przygotowanie: Na środku sali lub boiska linia, a z dwóch jej stron takie same linie równolegle, oddalone o kilka kroków’ od linii środkowej. Dzieci stają parami i otrzymują woreczki — jedna grupa zielone, druga czerwone. Zabawa: Na sygnał każdy kolor biegnie w kierunku swojej linii równoległej, kładzie woreczek na Unii i szybko wraca na miejsce. Kto ładniej ułoży woreczek i pierwszy wróci na miejsce, zostaje wyróżniony. W zabawie można zastosować również współzawodnictwo w grupach (która grupa lepiej i szybciej wykona zadanie).
36. Tam i z powrotem
Przybory: Szarfy w dwu kolorach w równej liczbie.
Przygotowanie: Wyznaczenie trzech linii równoległych, w równych odległościach od siebie. Dzieci podzielone na dwie grupy otrzymują szarfy w 2 kolorach i stają wzdłuż środkowej linii w dwóch szeregach, odwrócone od siebie plecami.
35