Picture2 (5)

. 4

JAK NAUCZYĆ SIĘ ŻYĆ

Stówa: Bogdan Otewicz Muzyka: Antoni Kopff

'2.—yfr'#

_sOSEą,^

'    ' „PARTITA" ^

W ubiegłym roku PARTITA obchodziła swoje 10-lecie. Zespół ten jest jedną z nielicznych młodzieżowych grup, która od wielu lat cieszy się niesłabnącą sympatią i popularnością młodzieżowej i nie tylko młodzieżowej publiczności.

Grupa dziewcząt z warszawskich średnich szkół muzycznych utworzona przez Janusza Kępskiego pojawiła się na estradach w 1966 r. W pierwszym okresie działalności zespół składał się wyłącznie z żeńskiego kwartetu wokal ne-go i z sekcji instrumentalnej. Mało kto dziś patriięta, że początkowo zespół ten specjalizo-

ysię w wokalnych transkrypcjach muzyki /cznej, wzorując się na zagranicznej grupie „Swingie Singers". Muzyka wielkich mistrzów:

Bacha, Chopina, Beethovena, Mozarta dostarczała tematów, z których powstawał repertuar PARTITY.

Skąd ten bliski związek z poważną muzyką? Może zobowiązywała nazwa, bowiem „partita" w terminologii muzycznej - w pierwotnym znaczeniu - to seria wariacji, w późniejszym -określenie to używane było również w odniesieniu do suity. Wspaniałe partity komponował m. in. wielki Jan Sebastian Bach.

Następny kierownik muzyczny grupy - Leszek Bogdanowicz - przestawił zespół na śpiewanie popularnych piosenek. Utwór z tekstem wykonała PARTITA po raz pierwszy dopiero na festiwalu „Opole 68"; .

Pierwszym przebojem była piosenka „Kochajcie starszych panów". Od tego momentu było coraz więcej piosenek w repertuarze PARTITY („Przychodzisz nocą bez gwiazd", „Po co martwić się na zapas"). Grupa coraz częściej brała udział w krajowych festiwalach, głównie towarzysząc solistom jako chórek.

W 1972 r. wprowadzono do zespołu dziewczęcego - mężczyzn. Dokonał tych zmian obecny kierownik Antoni Kopff, znany kompozytor, twórca takich przebojów, jak: „Do zakochania jeden krok" z repertuaru Andrzeja Dąbrowskiego, „Na przekór wszystkim będę spać" z repertuaru Alicji Majewskiej (byłej solistki zespołu). Tak więc PARTITA z grupy żeńskiej przekształciła się w pierwszą na naszych estradach wokalną grupę mieszaną; jest nią do tej pory.

Od 3 lat koncertuje samodzielnie, przestała występować jako chórek akompaniujący, spełniający na estradzie rolę drugoplanową. Grupa daje własne koncerty, na których umożliwia swoim członkom występy solowe. (Np. Wacław Masłyk piosenką „Moja Julio" zajął pierwsze miejsce na liście przebojów r. 1976).

Największe przeboje PARTITY z ostatnich Jat, to: „Pytasz mnie, co ci dam", „Dwa razy dwa", „Zanim luną deszcze", „Marzyciele". Nadwornym kompozytorem PARTITY jest A. Kopff, ale zespół współpracuje stale z Maciejem Zimiń-skim, Jarosławem Kukulskim, Ryszardem Poznakowskim - dzięki temu osiąga różnorodność repertuaru.

Obecny skład grupy - to: Anna Pietrzak (najdłuższy staż w zespole., od 1971 r.), wywodzi się z ruchu amatorskiego, jest laureatką festiwalu w Zielonej Górze w 1976 r. Ukończyła Studium Języków Obcych na UW.

Ewa Sośnicka (siostra Zdzisławy), absolwentka wydziału pedagogiki PWSM w Poznaniu, śpiewa solo i w grupach wokalnych.

Jolanta Niewiadomska - była wicemistrzyni Polski w gimnastyce artystycznej, nie tylko dobrze śpiewa, ale i utanecznią zespół.

Wacław Masłyk - laureat krakowskiego festiwalu piosenki studenckiej, gra na gitarze, komponuje i śpiewa ballady; z wykształcenia inżynier leśnik.

Ryszard Wagner - wywodzi się ze Studia Piosenki przy Estradzie Szczecińskiej.

Andrzej Frajńdt - absolwent średniej szkoły muzycznej. Obok prezentujemy mniej znaną piosenkę zespołu: „Jak nauczyć się żyć".

Grażyna Minkowska

jaK nie przegrać swej szansy Jak nauczyć się żyć

Jak pogodzić romantyzm z rytmem dni Jak wyborem nie zgrzeszyć Co to prawda, co fałsz Jak nauczyć się cieszyć z każdego dnia Jak nauczyć się kochać I przebaczać, i śnić Jak się nudzie nie poddać O co się bić

Jak z uśmiechem na ustach umieć gorycz klęski znieść Jak nauczyć się Gdzie nauczyć się Jak nauczyć się Jak nauczyć się żyć

Kto nauczy nas Kto nauczy nas Kto nauczy nas żyć Kto pokaże nam Kto pokaże nam Kto pokaże jak żyć

Jak rozpoznać przyjaciół Tych na życie, na śmierć Za co głowę dać warto A za co nie

Jak polubić samotność

Jeśli lepsza od kłamstw

Jak odróżnić, czy słodko, czy gorzko i

Jak się nie dać omamić

Tanim słowom na wiatr

Czego w życiu się nie bać

A czego bać

Kiedy warto zapłacić

nawet tę najwyższą z cen

Jak nauczyć się

Gdzie nauczyć się

Jak nauczyć się

Jak nauczyć się żyć

Kto nauczy nas...

fwtnwnwwrwwr n»wwravrtw-gq    aapttas 8 a u tfwiprt

WARUNKI PRENUMERATY - Cena prenumeraty krajowej „Płomyka" wynosi: kwartalnie 21 zł, półrocznie 42 zł, rocznie 84. Wpłaty na li kwartał przyjmowane są do dnia 10 marca 1977 r., na III kwartał i II półrocze - do 10 czerwca 1977 r„ na IV kwartał - do dnia 10 września 1977 r. Wpłaty od Czytelników indywidualnych przyjmują urzędy pocztowe i doręczyciele. Szkoły i instytucje w miastach zamawiają prenumeratę w Oddziałach lub Delegaturach RSW „Prasa-Książka-Ruch", natomiast szkoły oraz instytucje z miejscowości, w których nie ma Oddziału (Delegatury) RSW „Prasa-Książka-Ruch", zamawiają prenumeratę w najbliższym urzędzie pocztowym. Prenumeratę ze zleceniem wysyłki za granicę przyjmuje RSW „Prasa-Książka-Ruch", Centrala Kolportażu Prasy i Wydawnictw, ul. Towarowa 28,00-958 Warszawa konto PKO Nr 1531-71. Prenumerata ze zleceniem wysyłki za granicę jest droższa o 50% dla zleceniodawców indywidualnych i o 100% dla zlecających instytucji.

Indeks 37114/38876 • Skład techniką fotoskładu, Linotron 505 TC wykonały Zakłady Graficzne „Dom Słowa Polskiego" w Warszawie. Druk: Z.G. „Dom Słowa i Polskiego" Nakład 250 315 egz. Zam. 1269/CD F-97

ADRES REDAKCJI: ul. Spasowskiego 4, skr. poczt. 380,00-950 Warszawa

TELEFONY: 26-26-31 (red. naczelny), 26-24-31 w. 80 (sekretarz redakcji), 26-24-31 w. 82 (Dział Łączności z Czytelnikami)

31