Jeden z autorów dokumentu Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody „Parki dla życia”, Hugli Synge, po odwiedzeniu kilku polskich terenów chronionych zauważył, że „obszary przyrodnicze, które występują w tej chwili w Polsce, istniały w Wielkiej Brytanii ostatnio 400 lat temu” [Synge H„ wg Sawicki J„ ł77, s. 2J. Różnorodne walon naturalne i kulturowe Polski oraz sprzyjające warunki polityczno-ekonomiczne w kraju i za granicą wyraźnie determinują kierunek rozwoju rodzimego rynku usług turystycznych. Polska jest w tej komfortowej sytuacji, że ma możliwość dokonania wyboru. Czy powielić model niektórych przeinwestowanych regionów śródziemnomorskich i alpejskich, nawiedzanych klęskami żywiołowymi spowodowanymi zbyt mocną ingerencją człowieka w delikatne ekosystemy? Czy też turystyka polska powinna zdążać w kierunku eksponowania i ochrony od podstaw tożsamości licznych zakątków, coraz rzadszych wobec postępującej degradacji zasobów Ziemi, poszukiwać rozwiązań długofalowych godzących priorytety ekonomiczne z poszanowaniem dóbr przyrod\ i kultury?
Najsilniejszym atutem Polski, na tle innych krajów europejskich, jest bogate dziedzictwo przyrody stanowiące podstawowy surowiec dla ekoturystyki. Nawet przemysł ciężki i chemiczny, którego rozwój lansowano w czasach komunizmu, degradujący środowisko, nie zdążył zniszczyć naturalnych krajobrazów, które możemy teraz eksponować na plakatach i folderach turystycznych. Paradoks polega na tym, że owo „zacofanie” rozwojowe i ekonomiczne przypadkiem uchroniło przed nadmierną eksploatacją wiele terenów naturalnych.
Wybitne zróżnicowanie siedlisk przyrodniczych plasuje Polskę w czołówce państw europejskich pod względem zachowania bioróżnorodności. Przez obszar kraju biegną wschodnie i zachodnie oraz północne i południowe granice występowania wielu gatunków flory i fauny. Naturalny krajobraz tworzy bogata mozaika ekosystemów leśnych, bagiennych i łąkowych, torfowisk niskich i wysokich, zespołów alpejskich i subalpejskich, a nawet zbiorowisk stepowych itd. Wiele polskich rzek nie zostało jeszcze uregulowanych, dzięki czemu zachowało naturalny charakter - kręty bieg z licznymi zakolami, starorzeczami i typową florą i fauną żyjącą w dolinach rzecznych.
158