P3040734

3.    W przypadku gdy spadek terenu znacznie przewyższa spadek kanału (i, > i_k X stosowane są kaskady umożliwiające utrzymanie w każdym węźle sieci wymaganego minimalnego zagłębienia (rys. 4.2c).

4.    Prowadzenie kanału w terenie pofałdowanym (garb terenowy) może odbywać się w przeciwspadzie, powodując znaczne zagłębienie sieci (rys. 4.2d) lub zgodnie z naturalnym spadem terenu, lecz z koniecznością stosowania pompowni ścieków (rys. 4.2e).

Najmniejsze spadki kanałów powinny umożliwić zachowanie minimalnych dopuszczalnych prędkości przepływu ścieków, które:

■    w kanałach ściekowych i deszczowych systemu rozdzielczego, przy całkowicie wypełnionym przekroju, nie powinny być mniejsze niż 0,8 m/s,

■    w kanałach ogólnospławnych, przy całkowitym napełnieniu, nie powinny być mniejsze niż 1,0 m/s.

Wskazane jest, aby prędkość samooczyszczania 0,6 m/s była utrzymana nawet przy minimalnych przepływ ach i napełnieniach kanału.

Przybliżoną wartość minimalnego spadku kanału (ż_roin) można obliczyć z zależności:

(4.2)

. g 1

*min > ₁₀₀₀ d

gdzie: d — średnica kanału [m].

Największe dopuszczalne spadki kanałów wynikają z konieczności ograniczenia maksymalnych prędkości przepływu podyktowanego wytrzymałością na ścieranie materiałów używanych do produkcji przewodów kanalizacyjnych.

Wielkości najmniejszych i największych dopuszczalnych spadków oraz maksymalne prędkości przepływu ścieków w kanałach podane są w wytycznych [1].