procesie w celu ochrony jej interesu prawnego. Interwenient uboczny nie jest stroną w procesie a jedynie uzyskuje status pomocnika strony, do której przystąpił.
Osoba trzecia może brać udział w procesie także w charakterze przypozwanego, co polega na zawiadomieniu jej o tym, że toczy się proces, a robi się to po to, aby ewentualnie mogła wstąpić do sprawy w charakterze interwenienta ubocznego. Osoba ta może, ale nie musi wstąpić do sprawy.
Reprezentantami stron w procesie mogą być: przedstawiciele ustawowi, pełnomocnicy procesowi, np. adwokat, radca prawny, zarządca majątku, osoby bliskie stronie wskazane w kp.c. (np. małżonek, rodzice, brat, siostra), przedstawiciel organizacji, do której zadań statutowych należy ochrona praw konsumentów (np. Federacja Konsumentów). W sprawach gospodarczych może to być pracownik przedsiębiorcy czy prokurent.
Prokurator, który z ustrojowych zadań tego urzędu strzeże praworządności może, np. wytoczyć powództwo na rzecz określonej osoby, ma prawo wstąpienia do sprawy.
Pozew jest to pismo procesowe, które wnosi się do sądu o przeprowadzenie procesu cywilnego zawierające powództwo, które może być:
1. powództwem o świadczenie, np. o zapłatę, o odszkodowanie,
2. powództwem o ustalenie prawa lub stosunku prawnego, np. że umowa jest nieważna,
3. powództwem o ukształtowanie prawa łub stosunku prawnego, np. przez wydanie wyroku unieważniającego uchwałę walnego zgromadzenia spółdzielni.
Żądanie pozwu jest roszczeniem procesowym stanowiącym przedmiot procesu cywilnego (mówi się np. o procesie odszkodowawczym); musi być zawarte w pozwie i dokładnie określone oraz uzasadnione faktycznie. W niektórych sprawach przepisy rozszerzają wymogi dotyczące treści pozwu, np. w sprawach majątkowych należy w pozwie określić wartość przedmiotu sporu.
W trakcie procesu powód może zmienić żądanie pozwu, jego uzasadnienie, także może cofnąć pozew ale w tym ostatnim przypadku np. w sprawach gospodarczych sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, jeżeli okazałoby się, np. że czynność ta jest wynikiem stosowania praktyk monopolistycznych.
Przepisy k.p.c. określają sytuację, w których sąd może pozew odrzucić, np. jeżeli niedopuszczalna jest droga sądowa.
Reakcje pozwanego na pozew: a) może zachować się biernie czyli nie stawić się na pierwszą rozprawę albo mimo, że stawi się nie bierze udziału w sprawie - sąd wyda wyrok zaoczny zgodnie z żądaniem powoda, b)pozwany może zrezygnow ać z obrony uznając zasadność powództwa (tym samym dąży do zmniejszenia swych strat) - sąd wyda wyrok z uznania zgodny z żądaniem pozwu, c) pozwany może wdać się w spór czyli podjąć obronę, która przede wszystkim polega na zaprzeczeniu prawnej i faktycznej podstawy powództwa (ma możliwość udzielić odpowiedzi na pozew, przedkładać dowody lub wnioskować o przeprowadzenie dowodów na poparcie swoich twierdzeń, wnosić środki odwoławcze, d) może wnieść powództwo wzajemne- pozwany wysuwa żądanie wobec powoda, stąd w zakresie powództwa wzajemnego pozwany staje się powodem.
K.p.c. umożliwia załatwienie spraw spornych ugodowo, przy czym ugoda może być zawarta przed wniesieniem powództwa albo w trakcie postępowania procesowego. Zawarta ugoda podlega kontroli sądu.
Rozpoczęte postępowanie sądowe może być: a) zawieszone, gdy zachodzą okoliczności o charakterze przejściowym uniemożliwiające prowadzenie postępowania, co może nastąpić albo z urzędu, z mocy ustawy (np. w razie wojny) lub na wniosek stron; po ustaniu przyczyn zawieszenia postępowanie podejmuje się na nowo, b) umorzone, co nastąpi gdy zajdą okoliczności o charakterze trwałym uniemożliwiające merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy (np. powód cofnie pozew, powód umrze).
2