- 51 -
eter etylowy poza wodą zawiera etanol, a poza tym bardzo łatwo utlenia się tworząc nietrwałe nadtlenki, które w podwyższonej temperaturze wybuchają. Dlatego przed każdą deetylaoją, szczególnie starszych partii eteru, należy wykonaó próbę na obecność nadtlenków. W tym celu ok. 3 cm-3 eteru nale-
y 1
ży wytrząsnąć z 3 cnr 2% wodnego roztworu jodku potasowego. Pojawienie się brunatnego zabarwienia jodu świadczy o obecności nadtlenków. Nadtlenki można osunąć wytrząsając eter (ok. 1-1,5 dra-3) z zakwaszonym roztworem siarczanu żelazawego <60 g PeSO^ x 7 H20, 110 cm3 HgO, 5 cm3 stęż. H2S04). Po przemyciu wodą eter suszy się CaCl2 (który wiąże również obecny w eterze etanol), a następnie sodem. Nie jest konieczne usuwanie nadtlenków, jeżeli wstępne suszenie przeprowadza się kwasem siarkowym, który rozkłada nadtlenki. Do 1 dm3 eteru dodaje się 30 cm3 stęż. HgSO^ chłodząc i mieszając w czasie dodawania (operację tę należy przeprowadzać bardzo ostrożnie z uwagi na bardzo duży efekt egzotermiczny). Eter następnie oddestylowuje się i ostatecznie suszy za pomocą sodu.
Metanol
Metanol nie tworzy azeotropu z wodą i produkt handlowy zawiera praktycznie bardzo mało wody. Resztki wody usuwa się przez reakcję z metanola-nem magnezu. W tym celu do 1 dm3 metanolu dodaje się 5 g magnezu. Po zakończeniu egzotermicznej reakcji mieszaninę ogrzewa się jeszcze przez 2 godziny pod chłodnicą zwrotną i destyluje.
Octan etylu
Handlowy produkt zawiera zwykle niewielkie ilości wody, etanolu i kwasu octowego. Przemywa się go 5# roztworem węglanu sodowego, suszy bezwodnym CaCl2 i destyluje odrzucając przedgon w ilości ok. 10%.
Tetrahydrofuran
Tetrahydrofuran tworzy z wodą azeotrop o tw 63,2° zawierający 5,4% wody. Dlatego też handlowy tetrahydrofuran zawiera wodę, a poza tym stabilizator przeciwdziałający utlenieniu (hydrochinon) oraz ewentualnie nadtlenki. Celem osuszenia handlowego tetrahydrofuranu pozostawia się go nad NaOH (50-60 g na 1 dra3) przez 2-3 dni. Pozostawienie tetrahydofuranu nad NaOH powoduje także niszczenie nadtlenków. Rozpuszczalnik dekantuje się, ogrzewa pod chłodnicą zwrotną z sodem, a następnie destyluje znad sodu. Można stosować również do ostatecznego osuszenia wodorek litowo-glinowy.