Przechwytywanie w trybie pełnoekranowym 07 20095359 bmp

I> M<Quail. Teoria ktmtmikowrma masowego. Wjnwwa ISBN 97S-K5-OI-ISIS3-M, Oby WN PWN 2007

1.8. Nauka o komunikowaniu a badanie komunikowania masowego 37

sam w sobie jest rozczłonkowany pod wpływem regionalizacji i innych czynników społecznych i demograficznych.

Sieć komunikacyjna w znaczeniu, jakie jej tu przypisujemy, musi zawierać zarówno metody przekazu, jak i wymiany, łączące większość lub wszystkich członków danej grupy, oraz aktywny przepływ informacji. Istnieją technologie alternatywne (niezwiązanc z mediami masowymi) podtrzymujące ogólnospołeczne sieci (zwłaszcza sieci transportu fizycznego, infrastruktura telekomunikacyjna i system pocztowy). Zwykle nie mają one jednak elementu społecznego działającego w skali całego społeczeństwa. nie odgrywają też roli publicznej typowej dla komunikacji masowej. W przeszłości {a gdzieniegdzie po dziś dzień) Kościół, państwo i organizacje polityczne tworzyły sieci ogólnospołeczne, bazujące na wspólnych przekonaniach, a zwykle również na hierarchicznych łańcuchach kontaktów. Sięgały one od ..góry" do ..dołu" i wykorzystywały rozmaite środki komunikacji, począwszy od formalnych publikacji, skończywszy na kontaktach osobistych.

Na poziomie niższym niż poziom całego społeczeństwa istnieją różne rodzaje sieci komunikacyjnych. Niektóre z nich odtwarzają stosunki społeczne występujące w skali ogólnospołecznej na poziomie regionu lub miasta, przy czym mogą mieć odpowiedni system własnych mediów (lokalna prasa, radio itd.). Inny typ reprezentują przedsiębiorstwa, organizacje i grupy zawodowe, które mogą nie być zlokalizowane w jednym miejscu, zwykle są jednak silnie zintegrowane w obrębie swoich granic organizacyjnych, w ramach których zachodzi znaczna większość przepływu komunikacji. Przykładem trzeciego typu jest „instytucja" - na przykład władza państwowa, oświata, wymiar sprawiedliwości, religia. system opieki socjalnej. Działalność instytucji społecznej jest zawsze bardzo zróżnicowana, wymaga więc koordynacji, a co za tym idzie, komunikacji, przebiegającej wedle ustalonych schematów i w określonych formach. Organizacje i instytucje społeczne różnią się od sieci ogólnospołecznych szczególnym charakterem swoich zadań. Są też ograniczone i względnie zamknięte, acz komunikacja przekracza oczywiście ich granice (np. kiedy urzędnicy lub firmy komunikują się ze swoimi klientami i vir.e verm).

Poniżej tego poziomu znajdujemy jeszcze więcej różnych typów sieci komunikacyjnych. mających oparcie w jakimś wspólnym elemencie życia codziennego: otoczeniu (np. dzielnica), zainteresowaniach (np. muzyka), potrzebach (np. opieka nad małymi dziećmi) lub formach aktywności (jak choćby sport). Na tym poziomie kluczowe jest zagadnienie przynależności i tożsamości, współpracy i tworzenia norm. Na poziomie weumątrzgmpowym (np. w rodzinie) i interpersonalnym na ogół najwięcej uwagi poświęcano formom konwersacji i wzorcom interakcji, wpływu, przynależności (w tym stopniom przynależności) oraz kontroli normatywnej. Na poziomie intrapenomlnym badania nad komunikacją koncentrują się na ogół na przetwarzaniu informacji (np. na uwadze, percepcji, kształtowaniu postaw, rozumieniu, zapamiętywaniu i uczeniu się), na nadawaniu znaczenia i jego możliwych skutkach (jak np. wiedza, przekonania, tożsamość i postawy).

m

Zapisano zr

kliknij, aby w