rynek wewnętrzny, towar wyprodukowany we Wspólnocie, towar dopuszczony do swobodnego obrotu, polityka ochrony konsumenta, polityka ochrony konkurencji, porozumienia między przedsiębiorstwami, nadużywanie pozycji dominującej, kontrola koncentracji. HACCP
9.1.
Handel w Unii Europejskiej odbywa na wspólnym rynka wewnętrznym, który obejmuje cały obszar UE. Rynek wewnętrzny I zwany też wspólnym rynkiem - opien się B zasadzie czterech swobód: przepływu towarów, osób. usług i kapitału (art U Traktatu I Wspólnocie Europejskiej), Jest to obszar działania konkurujących ze sobą przedsiębiorstw, osób. gospodarek. Nie ma na nim granic wewnętrznych, nie obowiązują cła ani inne ograniczenia w przepływie towarów z jednego kraju człookow* I do drugiego. Zasadami swobodnego przepływu towarów są objęte zarówno artykuły przemysłowe, jak i produkty rolne. Jedyne ograniczenia w swobodny prze-
■
9. runoci w unit fcuropejskiej
pływie towarów mogą być podyktowane względami moralności publicznej, porządku i bezpieczeństwu publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, ochrom- zwierząt i roślin. ochrony narodowych dóbr kultury, ochrony własności przemysłowej lub handlowej. Odpowiednie decyzje w tym zakresie mogą podjąć władze każdego państwa członkowskiego. Ograniczenia te nie mogą jednak nosić znamion restrykcji w handlu między państwami Unii Europejskiej.
Celem utworzenia wspólnego rynku jest zrównoważony i trwały rozwój ekonomiczny krajów UE. wysoki poziom zatrudnienia, wzrost poziomu życia obywateli oraz potrzeby środowiska naturalnego. Dobrze funkcjonujący rynek wewnętrzny ma wpływać na poprawę wyników gospodarczych państw członkowskich dzięki lepszej alokacji11 czynników produkcji, zwiększeniu skali produkcji i osiągnięciu płynących z tego korzyści, zapewnieniu swobody konkurencji i stwarzaniu zachęt do inwestowania. Konsumenci dokonujący zakupów na rynku wewnętrznym są lepiej poinformowani oraz lepiej chronieni przed ewentualnymi niebezpieczeństwami wynikającymi z zakupu danego towaru czy usługi. System kontroli przestrzegania istniejących przepisów został pomyślany tuk. aby mógł skutecznie działać wewnątrz jednolitego rynku, a nie w momencie przekraczania granic narodowych przez towar Idea jednolitego rynku opiera się na wysokim poziomie wzajemnego zaufania oraz na równoważności systemów regulacyjnych.
Wyróżniamy dwa etapy powstawania rynku wewnętrznego. Za fazę wstępną uważa się okres od 1951 do 1968 roku. Utworzono wtedy unię celną, nastąpił rozwój procesów integracyjnych krajów EWG (Europejska Wspólnota Gospodarcza - poprzedniczka UE). Drugi etap tworzenia się rynku wewnętrznego to lata 1982-1993. W tym okresie sprecyzowano i zrealizowano koncepcję jednolitego rynku wewnętrznego. Wprowadzono cztery podstawowe swobody na obszarze całej Wspólnoty. Przepisy tworzące rynek wewnętrzny zostały wprowadzone przez Jednolity Akt Europejski i potwierdzone w Traktacie z Maastricht i Traktacie Amsterdamskim. Kolejną fazą w dziejach rynku wewnętrznego było utworzenie I stycznia 1999 r. unii gospodarczej i walutowej, a także wprowadzenie na obszarze 12 państw UE wspólnej waluty euro. co nastąpiło I stycznia 2000 r. Państwa, w których obowiązuje obecnie wspólna waluta, to: Austria. Belgia. Finlandia. Francja. Grecja. Hiszpania. Holandia. Irlandia. Luksemburg. Niemcy. Portugalia, Wiochy.
Wspólny rynek obejmuje również politykę ochrony kumranmra oraz politykę ochrony konkurencji. Polityka ochrony konsumenta ma na celu ochronę prawną, zdrowia i bezpieczeństwa, a także ekonomicznych interesów nabywcy dóbr. Wnyk*
U zapewnia konsumentowi prawo do rzetelnej, wiarygodnej informacji handlowe) oraz do wyrażania opinii i reprezentowania nabywcy na szczrbhi komunalnym i narodowym. Traktat Amsterdamski reguluje politykę ochrony konkurencji. Ma ona aa celu zapewnienie uczciwej konkurencji między wszystkimi uczestnikami rynku.
O . jagjj im w I n hWm ort* M rooataucacaśe n Utt amepereb HBBH I mtUi
■