s375

Rozdział 24

LILO i LOADLIN

Jan Walter

Konfigurowanie LILO Korzystanie z LOADLIN

Zarówno LILO, jak i LOADLIN stanowił} bardzo ważny element systemu Linux: ich zadanie polega na wczytaniu jądra (serca systemu, odpowiedzialnego za wszystkie zadania i procesy) do pamięci operacyjnej, a następnie na jego uaktywnieniu. Aby uruchomić Linuksa, należy najpierw uruchomić jeden dwóch opisanych w tym rozdziale programów.

Konfigurowanie LILO

LILO (skrót od Linwc Loader, dosł Program wczytujący Linuksa) jest najpopularniejszym i najbardziej elastycznym z programów uruchamiających system Linux. LILO można umieścić w głównym sektorze startowym dysku twardego, lub w sektorze startowym dowolnej partycji na dysku. Decyzję tę podejmuje się w trakcie instalacji Linuksa.

Jeżeli nic nie zrozumieliśmy, z poprzedniego akapitu, nic ma się czym przejmować. Najnowsze komputery PC uruchamiają się niemal tak samo jak ich protoplaści sprzed kilkunastu lat; jednak ciągły postęp w dziedzinie sprzętu wymaga od programów uruchomieniowych obsługi różnych kruczków i obejść, wprowadzonych w celu przezwyciężenia ograniczeń architektury PC - na przykład mechanizmów' pozwalających na wykorzystanie wielogiga bajtowych dysków twardych.

Ogólna procedura uruchamiania systemu operacyjnego na komputerach PC jest stosunkowo prosta (diabeł tkwi w szczegółach). Oto schemat działania;

1. Po włączeniu komputera procesor przystępuje do wykonania kodu zapisanego w BIOS ie. BIOS określa ilość dostępnej pamięci, testuje procesor i pozostałe urządzenia oraz doprowadza komputer do stabilnego stanu, w którym można przystąpić do uruchamiania systemu operacyjnego.