Książka zawiera układ zadań do przedmiotu „zapis konstrukcji” *). Ogólnymi celami nauczania tego przedmiotu są: opanowanie zasad i reguł zapisu konstrukcji oraz wprowadzenie w elementarne zagadnienia teorii konstrukcji i konstruowania, a także opanowanie i doskonalenie techniki sporządzania zapisu.
Takie ujęcie problematyki zapisu, aby stanowiło ono jednocześnie wstęp do teorii konstrukcji, jest możliwe wówczas, gdy działania w przedmiocie „zapis konstrukcji” są oparte na pojęciu cech konstrukcyjnych. Podstawowe pojęcia teorii konstrukcji to cechy konstrukcyjne, konstruowanie — to dobór cech, azapis konstrukcji — to zapis cech konstrukcyjnych. Wynika z tego potrzeba i możliwość jednoczesnego nauczania konstrukcji i zapisu konstrukcji.
Do osiągnięcia założonych celów nauczania przedmiotu są potrzebne dwa rodzaje zadań: rysunkowe i konstrukcyjne. Zadania rysunkowe są podporządkowane zadaniom konstrukcyjnym i stanowią przygotowanie do ich rozwiązywania. Dzięki takiemu ułożeniu zadań Czytelnik nie tylko poznaje zagadnienia zapisu, lecz także widzi związek sposobów zapisu z konstrukcją i konstruowaniem. Dobór, sformułowanie i układ zadań jest oparty na zasadzie stopniowania działań, charakterystycznego dla procesu konstruowania, jako procesu przejścia „od ogółu do szczegółu”.
Realizowanie założonych celów nauczania wymaga odpowiedniej metodyki nauczania. Zasadniczą formą zajęć są ćwiczenia o charakterze projektowo-konstrukcyjnym. Poszczególne tematy (zadania), stanowiące materiał nauczania, obejmują jedno ćwiczenie dwugodzinne lub więcej takich ćwiczeń (praca na sali) oraz związaną z nimi samodzielną pracę własną studentów, tzw. pracę domową. Praca na sali i praca domowa tworzą zatem pewną jednostkę metodyczną. Niezbędne przy rozwiązywaniu zadań ogólne wiadomości o zasadach i regułach zapisu konstrukcji student uzyskuje w ramach wykładów z tego przedmiotu lub samodzielnej pracy.
Strukturę ćwiczeń przedstawioną w rozdziale dotyczącym metodyki nauczania należy traktować jako jedną z możliwych. Stosunkowo bogaty materiał umożliwia realizację przyjętej struktury ćwiczeń lub jej zmianę, co może wynikać z różnego ujęcia przedmiotu „zapis konstrukcji” w siatce studiów i różnej liczby godzin przeznaczonych na ten przedmiot.
Metodykę nauczania oraz zasadniczą część zadań opracował autor, który przy doborze materiału odpowiednio do przyjętej koncepcji układu treści, korzystał także z różnych źródeł literatury. Na wyróżnienie w tym miejscu zasługuje zaczerpnięty z prac Profesora Janusza Dietrycha materiał teoretyczny użyty do opracowania wprowadzenia, które ma istotne znaczenie w układzie treści książki.
Autor będzie wdzięczny za wszelkie uwagi Czytelników, które prosimy przesyłać pod adresem Wydawnictw Naukowo-Technicznych.
*’ Funkcjonują również nazwy: grafika inżynierska, rysunek techniczny.